Sprawa T-157/14: Skarga wniesiona w dniu 28 lutego 2014 r. - JingAo Solar i in. przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.159.33

Akt nienormatywny

Wersja od: 26 maja 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 28 lutego 2014 r. - JingAo Solar i in. przeciwko Radzie

(Sprawa T-157/14)

(2014/C 159/45)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 26 maja 2014 r.)

Strony

Strony skarżące: JingAo Solar Co. Ltd (Ningjin, Chiny); Shanghai JA Solar Technology Co. Ltd (Szanghaj, Chiny); Yangzhou JA Solar Technology Co. Ltd (Yangzhou, Chiny); Hefei JA Solar Technology Co. Ltd (Hefei, Chiny); Shanghai JA Solar PV Technology Co. Ltd (Szanghaj); i JA Solar GmbH (Monachium, Niemcy) (przedstawiciele: A. Willems, S. De Knop i J. Charles, lawyers)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strony skarżące wnoszą do Sądu o:

– uznanie skargi za dopuszczalną;

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1238/2013 nakładającego ostateczne cło antydumpingowe oraz stanowiącego o ostatecznym poborze cła tymczasowego nałożonego na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 325, s. 1) w zakresie, w jakim dotyczy ono stron skarżących;

– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strony skarżące podnoszą sześć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy, w którym strony skarżące utrzymują, że poprzez nałożenie środków antydumpingowych na moduły fotowoltaiczne z krzemu krystalicznego i główne komponenty wysyłane z Chińskiej Republiki Ludowej, podczas gdy w zawiadomieniu o wszczęciu postepowania wymieniono jedynie moduły fotowoltaiczne z krzemu krystalicznego i główne komponenty pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej, instytucje naruszyły art. 5 ust. 10 i 11 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 ¹ .

2. Zarzut drugi, w którym strony skarżące utrzymują, że poprzez nałożenie środków antydumpingowych na moduły fotowoltaiczne z krzemu krystalicznego i główne komponenty, które nie były objęte dochodzeniem antydumpingowym, instytucje naruszyły art. 1 i 17 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009.

3. Zarzut trzeci, w którym strony skarżące podnoszą, że poprzez zastosowanie metodyki gospodarki nierynkowej do obliczenia marginesu dumpingu produktów pochodzących z krajów o gospodarce rynkowej instytucje naruszyły art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009.

4. Zarzut czwarty, w którym strony skarżące podnoszą, że poprzez przeprowadzenie jednego dochodzenia w odniesieniu do dwóch odrębnych produktów (czyli modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego oraz ogniw) instytucje naruszyły art. 1 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009.

5. Zarzut piąty, w którym strony skarżące utrzymują, że poprzez nierozpatrzenie złożonych przez strony skarżące wniosków o traktowanie na zasadach rynkowych instytucje naruszyły art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009.

6. Zarzut szósty, w którym strony skarżące podnoszą, że poprzez niedokonanie odrębnego ilościowego określenia szkody poniesionej przez przemysł unijny, wyrządzonej zarówno przez przywóz towarów po cenach dumpingowych jak i przez inne znane czynniki, a w konsekwencji poprzez ustanowienie stawki celnej przewyższającej tą, jaka była niezbędna do naprawienia szkody wyrządzonej przemysłowi unijnemu przez przywóz towarów po cenach dumpingowych, instytucje naruszyły art. 3 i 9 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009.

¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 343, s. 51).