Sprawa T-154/14: Skarga wniesiona w dniu 7 marca 2014 r. - ANKO przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.175.46/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 10 czerwca 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 7 marca 2014 r. - ANKO przeciwko Komisji

(Sprawa T-154/14)

(2014/C 175/63)

Język postępowania: grecki

(Dz.U.UE C z dnia 10 czerwca 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: ANKO Anonymos Etairia Antiprosopeion, Emporiou kai Viomichanias (Ateny, Grecja) (przedstawiciel: adwokat V. Christianos)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie, że całkowita kwota 185.664,10 EUR, którą Komisja wypłaciła już skarżącej na poczet projektu OASIS oraz całkowita kwota 465.062,84 EUR, którą Komisja wypłaciła już skarżącej na poczet projektu PERFORM, stanowią wydatki kwalifikowalne;

- stwierdzenie, że kwota 1.824,05 EUR, której Komisja nie wypłaciła na rzecz projektu OASIS oraz kwota 637.117,17 EUR, której Komisja nie wypłaciła tytułem pomocy finansowej na rzecz projektu PERFORM, stanowią wydatki kwalifikowalne, które Komisja musi w konsekwencji wypłacić ANKO; oraz

- obciążenie Komisji kosztami poniesionymi przez skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsza skarga dotyczy odpowiedzialności Komisji na podstawie art. 272 TFUE w związku z umowami nr 215 754 i nr 215 952 mającymi na celu wykonanie, odpowiednio, projektów OASIS i PERFORM.

Skarżąca utrzymuje w szczególności, że choć wykonała swoje obowiązki umowne, Komisja - z naruszeniem wspomnianych powyżej umów, zasady dobrej wiary, zakazu nadużycia prawa i zasady proporcjonalności - zażądała od niej zwrotu kwot wypłaconych ANKO, jako że w jej opinii stanowią one wydatki niekwalifikowalne oraz że instytucja ta nie wypłaciła jej salda przysługującej jej pomocy finansowej. Z tego powodu skarżąca utrzymuje w pierwszej kolejności, że Komisja uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej wobec ANKO, negując kwalifikowalność prawie całej kwoty pomocy finansowej na rzecz projektów OASIS i PERFORM. W drugiej kolejności skarżąca utrzymuje, że domaganie się zwrotu wszystkich wspomnianych kwot jest nieproporcjonalne i stanowi nadużycie.