Sprawa T- 152/04: Skarga wniesiona dnia 26 kwietnia 2004 r. przez GRAFTECH INTERNATIONAL LTD. przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Dz.U.UE.C.2004.179.11/1
Akt nienormatywnySkarga wniesiona dnia 26 kwietnia 2004 r. przez GRAFTECH INTERNATIONAL LTD. przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich
(2004/C 179/22)
(Język postępowania: angielski)
(Dz.U.UE C z dnia 10 lipca 2004 r.)
Dnia 26 kwietnia 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich została wniesiona skarga przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich przez GRAFTECH INTERNATIONAL LTD., z siedzibą w Wilmington, Delaware, USA, reprezentowaną przez K.P.E. Lasoka QC i Briana Hartnetta Barristers, z adresem do doręczeń w Luksemburgu.
Strona skarżąca wnosi do Sądu:
– o uchylenie zaskarżonej decyzji;
– ewentualnie, korzystając z nieograniczonej kompetencji w zakresie orzekania, o zmianę zaskarżonej decyzji w takim zakresie, że odsetki w wysokości 8.04 % miałyby biec jedynie od dnia 30 września 2003 r. lub obniżona zostałaby ich stopa procentowa;
– o obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty:
Przedmiotem skargi jest decyzja Komisji zawarta w piśmie z dnia 17 lutego 2004 r., w której Komisja zażądała od strony skarżącej zapłaty odsetek od grzywny nałożonej decyzją Komisji z dnia 18 lipca 2001 r.(1), w wysokości 8,04 % zamiast w wysokości 6,04 %.
W uzasadnieniu skargi strona skarżąca zarzuca, że Komisja naruszyła prawo chcąc zastosować wyższą spośród dwu możliwych stóp procentowych. Zdaniem strony skarżącej, opóźnienie w zapłacie grzywny lub w ustanowieniu wystarczającego zabezpieczenia zapłaty grzywny zostało spowodowane uznaniem przez Komisję, że strona skarżąca nie mogła zapłacić grzywny, jak również podjęciem przez obydwie strony starań zmierzających do osiągnięcia porozumienia w kwestii, co mogłoby stanowić wystarczające zabezpieczenie. Strona skarżąca zarzuca, że nie powinna być traktowana jako zalegająca z płatnością, mając na uwadze jej decyzję o wniesieniu odwołania od decyzji nakładającej grzywnę, jak również zważając na naturę i treść negocjacji podjętych w dobrej wierze.
Ponadto strona skarżąca zarzuca, że Komisja działała niezgodnie z art. 86(5) rozporządzenia nr 2342/2002(2).
Strona skarżąca zarzuca jednocześnie, że biorąc pod uwagę zachowanie Komisji, skarżąca miała prawo oczekiwać, że stopa procentowa określona zostanie w wysokości 6,04 %.
Strona skarżąca podnosi naruszenie zasady dobrej administracji, ponieważ Komisja nie zdołała znaleźć porozumienia w kwestii odpowiedniej formy zabezpieczenia. Ponadto skarżąca zarzuca, że Komisja nie wskazała w sposób wyraźny, iż w toku negocjacji zostanie zastosowana wyższa stopa procentowa.
W końcu, strona skarżąca zarzuca, że zaskarżona decyzja jest niewspółmierna. Zdaniem skarżącej, uzasadnieniem stosowania odsetek za zwłokę jest powstrzymanie zachowań obliczonych na zwłokę, a nie nakładanie kary za negocjacje prowadzone w dobrej wierze, które zostały wszczęte przez Komisję i były kontynuowane w określonym przez nią tempie.
______
(1) 2002/271/WE: Decyzja Komisji z dnia 18 lipca 2001 w postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 81 TWE i art. 53 Porozumienie EOG - Sprawa COMP/E-1/36.490 - Elektrody grafitowe (Dz.U. 2002 L 100, str. 1).
(2) Rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 357, str. 1).