Sprawa T-146/20: Skarga wniesiona w dniu 8 marca 2020 r. - Csordas i in. / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.201.26

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 czerwca 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 8 marca 2020 r. - Csordas i in. / Komisja

(Sprawa T-146/20)

Język postępowania: francuski

(2020/C 201/38)

(Dz.U.UE C z dnia 15 czerwca 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Annamaria Csordas (Luksemburg, Luksemburg), Adrian Sorin Cristescu (Luksemburg), Jean Putz (Esch-sur-Alzette, Luksemburg), Miguel Vicente-Nunez (Luksemburg) (przedstawiciel: adwokat M.A. Lucas)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

przed wydaniem orzeczenia w sprawie,

– wezwanie Komisji, w ramach środków dowodowych i środków organizacji postępowania, by wskazała, po zasięgnięciu informacji od związków zawodowych, które zgłosiły listę nr 3, liczbę kandydatów na tej liście zgłoszonych przez każdy spośród tych związków, z podziałem na członków i zastępców, a także klucz, według jakiego pary kandydatów były dzielone na członka i zastępcę;

przy wydawaniu orzeczenia w sprawie:

– stwierdzenie niezgodności z prawem niezastosowania przez Komisję działań zapobiegawczych lub sankcji w odniesieniu do:

– odmówienia przez przewodniczącą komisji wyborczej w dniu 28 października 2019 r. opublikowania zawiadomienia dla personelu o porozumieniu zawartym w dniu 14 października 2019 r. przez FFPE, R&D, Solidarité européenne, TAO-AFI, USF-L i U4U o podziale reprezentatywności na ich wspólnej liście "Ensemble au Luxembourg";

– opublikowania przez komisje wyborczą, w nieustalonym dniu w trakcie wyborów, tego porozumienia, bez podania, że niektóre związki zawodowe zrzeszyły się lub zgrupowały, ani liczby kandydatów zgłoszonych przez każdy z nich;

– braku wskazania związku zawodowego reprezentowanego przez poszczególnych kandydatów na liście nr 3 "Ensemble au Luxembourg", podczas gdy związki, które zgłosiły te listę, wywodziły się z różnych stron sceny związkowej, a niektóre z nich miały siedzibę w Brukseli i nie wspierały listy;

– wyników wyborów ogłoszonych w nocie komisji wyborczej z dnia 26 listopada 2019 r.;

– utworzenia sekcji miejscowej komitetu pracowniczego w Luksemburgu w wyniku wyborów z listopada 2019 r.;

– decyzji o wyznaczeniu przez sekcję miejscową komitetu pracowniczego w Luksemburgu swoich przedstawicieli w komitecie centralnym;

– stwierdzenie nieważności dostosowania reprezentatywności związków zawodowych, które zgłosiły się do wyborów do CLPL w listopadzie 2019 r., ogłoszonego przez Komisję po opublikowaniu tych wyników na podstawie porozumienia o wspólnej reprezentatywności z dnia 14 października 2019 r.;

– stwierdzenie nieważności wszelkich decyzji o przyznaniu związkom zawodowym, które podpisały porozumienie z dnia 14 października 2019 r., dodatkowych środków w stosunku do tych, którymi dysponowały na podstawie reprezentatywności stwierdzonej w odniesieniu do nich w następstwie wyborów do CLPL z 2016 r.;

– obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżące podnoszą cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia zasady wolnych i demokratycznych wyborów, w zakresie w jakim, w braku opublikowania przez komisję wyborczą przed rozpoczęciem wyborów porozumienia o podziale reprezentatywności, logo zamieszczone na plakacie wyborczym listy nr 3 "Ensemble Luxembourg" mogły sugerować wyborcom, że ta lista została zgłoszona przez pięć związków zawodowych o tych nazwach, reprezentowanych w równych proporcjach przez 20 par kandydatów, a tymczasem z porozumieniu tego wynikało, że lista została złożona przez sześć związków, z czego dwa o innej nazwie, i że nie były one równo reprezentowane.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady wolnych i demokratycznych wyborów, w zakresie w jakim opublikowanie przez komisję wyborczą w trakcie wyborów porozumienia o podziale reprezentatywności mogło sugerować wyborcom, że lista nr 3 została zgłoszona przez sześć związków zawodowych reprezentowanych przez 20 par kandydatów na tej liście według proporcji określonych w porozumieniu, a tymczasem lista została zgłoszona przez trzy związki i zgrupowanie pozostałych trzech, w którym jeden z nich mógł reprezentować dwa pozostałe, które zatem nie były reprezentowane przez kandydatów z listy, przynajmniej we wskazanych proporcjach.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia wolności wyboru między kandydatami z listy nr 3 i ryzyka pomyłki co do popieranego związku, w zakresie w jakim ani lista nr 3 "Ensemble Luxembourg", ani jej plakat wyborczy nie zawierały wzmianki o związku zawodowym reprezentowanym przez poszczególnych kandydatów zgłoszonych na tej liście, podczas gdy była to lista zgłoszona przez sześć różnych związków zawodowych, czy też przez trzy związki i jedno zgrupowanie lub zrzeszenie pozostałych trzech związków, które wywodziły się z różnych stron sceny związkowej, miały siedziby w Luksemburgu, ale również w Brukseli i nie wszystkie wyraziły poparcie dla wspólnej listy.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady wolnych i demokratycznych wyborów, w zakresie w jakim opublikowanie przez komisję wyborczą w trakcie wyborów porozumienia o podziale reprezentatywności mogło sugerować wyborcom, że związki zawodowe, które zgłosiły listę nr 3, były na niej reprezentowane przez liczbę kandydatów odpowiednią do wskazanego udziału każdego z nich, a tak nie było, a przynajmniej R&D skorzystała z części reprezentatywności Solidarité européenne, zaś USF-L, FFPE i U4U odstąpiły R&D część swojej reprezentatywności.