Sprawa T-144/20: Skarga wniesiona w dniu 5 marca 2020 r. - Guangxi Xin Fu Yuan / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.161.53

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 maja 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 5 marca 2020 r. - Guangxi Xin Fu Yuan / Komisja

(Sprawa T-144/20)

Język postępowania: angielski

(2020/C 161/66)

(Dz.U.UE C z dnia 11 maja 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Guangxi Xin Fu Yuan Co. Ltd (Bobai, Chiny) (przedstawiciele: J. Cornelis i T. Zuber, lawyers)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/2131 z dnia 28 listopada 2019 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/1198 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036;

– obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy, zgodnie z którym Komisja naruszyła art. 13 ust. 3 w związku z art. 5 ust. 10 i 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (zwanego dalej "rozporządzeniem podstawowym"), a także art. 6.1, 6.2 i 12.1 Porozumienia antydumpingowego WTO, zasadę niedyskryminacji oraz zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań poprzez niewłączenie skarżącej do wyczerpującego wykazu eksporterów w rozporządzeniu wszczynającym dochodzenie w sprawie obchodzenia środków, a następnie rozszerzając zakres dochodzenia i obejmując nim także skarżącą.

2. Zarzut drugi, zgodnie z którym Komisja bez podstawy prawnej objęła skarżącą zakresem spornego rozporządzeniem, w sytuacji gdy art. 13 ust. 3 rozporządzenia podstawowego nie obejmuje wprowadzenia środków przeciwdziałających obejściu ceł tylko na podstawie ryzyka obejścia ceł oraz wymaga ponadto uprzedniej rejestracji całego przedmiotowego przywozu. Ponadto, uzasadnienie podane przez Komisję jest z logicznego punku widzenia wadliwe, bezpodstawne oraz nie uwzględnia istotnych dowodów i stanowi zatem oczywisty błąd w ocenie.

3. Zarzut trzeci, zgodnie z którym Komisja naruszyła prawo skarżącej do obrony a także zasadę niedyskryminacji, opierając swą końcową decyzję na dwóch nowych okolicznościach faktycznych, co do których skarżąca nie mogła odnieść się w toku dochodzenia przeglądowego.