Sprawa T-142/06: Skarga wniesiona w dniu 12 maja 2006 r. - ECZG przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.178.33/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 29 lipca 2006 r.

Skarga wniesiona w dniu 12 maja 2006 r. - ECZG przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-142/06)

(2006/C 178/62)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 29 lipca 2006 r.)

Strony

Strona skarżąca: Elektrociepłownia Zielona Góra S.A. (Zielona Góra, Polska) (Przedstawiciele: M. Powell, Solicitor, C. Arhold i K. Struckmann, lawyers)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 23 listopada 2005 r. dotyczącej wszczęcia formalnej procedury dochodzenia w sprawie pomocy państwa nr C 43/ 2005 (ex N 99/2005) - Polskie "koszty osierocone" lub ewentualnie stwierdzenie nieważności decyzji w zakresie, w jakim dotyczy ona PPA (ang. power purchase agrement, umowy dotyczącej zakupu energii elektrycznej) zawartej przez skarżącą;

– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca jest elektrociepłownią mającą siedzibę w Polsce. W zaskarżonej decyzji Komisja postanowiła wszcząć formalną procedurę dochodzenia w stosunku do nowej pomocy państwa w formie umowy dotyczącej zakupu energii zawartej pomiędzy elektrowniami w Polsce i należącym do państwa operatorem sieciowym PSE (Polskimi Sieciami Elektroenergetycznymi)(1).

Na poparcie skargi skarżąca podnosi, że Komisja nie była właściwa do wszczęcia formalnej procedury dochodzenia w odniesieniu do pomocy przyznanej przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, która nie miała zastosowania po przystąpieniu. W ten sposób Komisja naruszyła ogólne zasady prawa, to jest zasadę niedziałania prawa wstecz oraz zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań.

Następnie skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła prawo i dokonała błędnej oceny, uznając ten środek za nową pomoc państwa. Po pierwsze, Komisja nie dokonała oceny omawianego środka w świetle okoliczności faktycznych i prawnych istniejących w dniu zawarcia umów. Po drugie, Komisja niewłaściwie zinterpretowała pojęcie korzyści gospodarczej w rozumieniu art. 87 ust. 1 WE, ponieważ zbadała ogólnie wszystkie umowy dotyczące zakupu energii, zamiast zbadać je pojedynczo. Po trzecie, Komisja nie uwzględniła faktu, że w czasie gdy rynki energii elektrycznej państw członkowskich zostały otwarte dla konkurencji, umowa zawarta przez skarżącą nie mogła zakłócić konkurencji na wspólnym rynku, ponieważ Polska nie była wówczas państwem członkowskim. Wreszcie skarżąca utrzymuje, że pomoc nie stanowi nowej pomocy państwa, ale pomoc istniejącą - zgodnie z traktatem o przystąpieniu i orzecznictwem, według których pomoc mającą zastosowanie na rynku zamkniętym dla konkurencji do dnia jego liberalizacji należy uznać od momentu liberalizacji za pomoc istniejącą. Ponadto według skarżącej Komisja nie zbadała, czy sporna umowa nadal obowiązywała po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej.

Wreszcie skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja jest niedostatecznie uzasadniona i narusza art. 253 WE.

______

(1) Pomoc państwa - Polska - Pomoc państwa nr C 43/2005 (ex N 99/ 2005) - Polskie "koszty osierocone" - Wezwanie do przedstawienia uwag na mocy art. 88 ust. 2 traktatu WE (Dz.U. 2006 C 52, str. 8).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.