Sprawa T-141/04: Skarga wniesiona dnia 9 kwietnia 2004 r. przez Lapin liitto (Radę Regionalną Laponii) oraz gminy Enontekiö, Inari, Utsjoki i Unto Autto, hodowcę reniferów przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Dz.U.UE.C.2004.146.8
Akt nienormatywnySkarga wniesiona dnia 9 kwietnia 2004 r. przez Lapin liitto (Radę Regionalną Laponii) oraz gminy Enontekiö, Inari, Utsjoki i Unto Autto, hodowcę reniferów przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich
(2004/C 146/11)
(język postępowania: fiński)
(Dz.U.UE C z dnia 29 maja 2004 r.)
Dnia 9 kwietnia 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich została wniesiona skarga przeciwko Komisji Europejskiej przez Lapin liitto oraz gminy Enontekiö, Inari, Utsjoki i Unto Autto, hodowcę reniferów, reprezentowanych przez Kari Marttinen i profesora Pertti Eilavaara'ę.
Skarżący wnoszą do Sądu Pierwszej Instancji o:
– unieważnienie i usunięcie z decyzji Komisji informacji na temat regionów Finlandii, ze uwagi na fakt, iż są one bezprawne ze względu na sposób, w jaki zostały w niej przedstawione.
– usunięcie w szczególności strefy chronionej parku narodowego Pallas-Ounastunturi (F11300101), gdyż objęcie jej wykazem jest niezgodne z prawem i narusza prawa skarżącego Unto Autto, hodowcy reniferów.
– zwrot kosztów postępowania w całości, łącznie z odsetkami, naliczanymi od dnia ogłoszenia wyroku.
Zarzuty i główne argumenty:
Decyzja Komisji 2004/69/WE z dnia 22 grudnia 2003 r. przyjmująca, na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG, wykaz terenów w alpejskim regionie biogeograficznym mających znaczenie dla Wspólnoty, oparta jest na podstawach niezgodnych z prawem z następujących powodów:
– Komisja przekroczyła swe kompetencje przyjmując wykaz terenów przedstawiony przez Republikę Finlandii.
– Komisja nie dokonała kontroli legalności decyzji Republiki Finlandii w sposób zgodny z Traktatem Rzymskim lub wymogami dyrektywy dotyczącej środowiska naturalnego. W związku z powyższym, wykonane przez nią prace przygotowawcze zostały wykonane zgodnie z procedurą sprzeczną z załącznikiem nr III do dyrektywy dotyczącej środowiska naturalnego.
– Republika Finlandii przygotowała swoją decyzję w sprawie terenów w sposób sprzeczny z prawem wspólnotowym, ze względu na niezastosowanie dyrektywy dotyczącej środowiska naturalnego w sposób zgodny z załącznikiem nr III, który to obowiązek usankcjonowany został przez szereg orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości.
– W sprawie utworzenia alpejskich regionów biogeograficznych nie skonsultowano się ze skarżącymi, a dalszej części postępowania przygotowawczego w Finlandii nie oparto na procedurze przewidzianej w dyrektywie dotyczącej środowiska naturalnego.
– Unto Autto podnosi w szczególności, iż Decyzja Komisji 2004/69/WE z dnia 22 grudnia 2003 r. przyjmująca, na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG, wykaz terenów w alpejskim regionie biogeograficznym mających znaczenie dla Wspólnoty nie zapewnia ochrony jego praw podstawowych, ponieważ wywołuje ona skutki prawne, przy równoczesnym braku ochrony jego praw podstawowych. Pod pojęciem praw podstawowych mieszczą się przyznane w Konstytucji Republiki Finlandii prawa ochrony własności, swobodnego wykonywania działalności zawodowej, jak również prawa związane z ochroną kultury. Decyzja Komisji narusza również prawa podstawowe usankcjonowane i stosowane w ramach ugruntowanej praktyki działań Unii Europejskiej.