Sprawa T-134/23: Skarga wniesiona w dniu 13 marca 2023 r. - Institut Jožef Stefan/Komisja

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2023.271.30/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 31 lipca 2023 r.

Skarga wniesiona w dniu 13 marca 2023 r. - Institut Jozef Stefan/Komisja

(Sprawa T-134/23)

Język postępowania: angielski

(2023/C 271/44)

(Dz.U.UE C z dnia 31 lipca 2023 r.)

Strony

Strona skarżąca: Institut Jozef Stefan (Lubiana, Słowenia) (przedstawiciel: A. Bochon, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- uznanie skargi za dopuszczalną;

- stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 3 stycznia 2023 r. wydanej przez komitet ds. weryfikacji Komisji Europejskiej, w której odrzucono wniosek strony skarżącej o sygnaturze EDF-2021-MCBRN-R-CBRNDIM-101075036-PANDORA, złożony w związku z zaproszeniem do składania wniosków EDF-2021-MCBRN-R w ramach programu Europejskiego Funduszu Obronnego, ze względu na to, że Komisja Europejska popełniła oczywisty błąd w ocenie oraz naruszyła wynikający z art. 296 TFUE obowiązek uzasadnienia, zasadę dobrej administracji i prawo do bycia wysłuchanym;

- obciążenie Komisji Europejskiej kosztami poniesionymi przez stronę skarżącą w ramach niniejszego postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący oczywistego błędu w ocenie:

- Sąd jest właściwy do zbadania, czy Komisja Europejska dopuściła się oczywistego błędu w ocenie przy wykonywaniu swoich uprawnień;

- strona pozwana dopuściła się oczywistego błędu w ocenie pięciu dokumentów przedstawionych w załączniku 6 w odniesieniu do całego konsorcjum PANDORA, w tym strony skarżącej, i w związku z tym niesłusznie doszła do wniosku, że wniosek jest niekompletny i że z tego powodu należy go uznać za niedopuszczalny.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia:

- zgodnie z art. 296 TFUE akty prawne są uzasadniane i odnoszą się do propozycji, inicjatyw, zaleceń, wniosków lub opinii przewidzianych w traktatach;

- uzasadnienie przedstawione w zaskarżonej decyzji jest niewystarczające, aby umożliwić stronie skarżącej zrozumienie toku rozumowania strony pozwanej. Zaskarżona decyzja, w której przedstawiono powody odrzucenia wniosku, zawiera jedynie trzy zdania mające uzasadniać całkowite jego odrzucenie;

- zaskarżona decyzja narusza art. 296 TFUE ze względu na to, że nie przedstawiono w niej jasnego i jednoznacznego uzasadnienia.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady dobrej administracji:

- wśród gwarancji zapewnianych przez porządek prawny Unii w postępowaniach administracyjnych znajduje się w szczególności zasada dobrej administracji, z którą związany jest obowiązek zbadania przez właściwą instytucję, przy zachowaniu staranności i bezstronności, wszystkich istotnych kwestii rozpatrywanego przypadku;

- strona pozwana - aby zapewnić poszanowanie zasady dobrej administracji - mogła przed wydaniem zaskarżonej decyzji zwrócić się do strony skarżącej o przedstawienie dodatkowych wyjaśnień. Było to możliwe tym bardziej ze względu na to, że - nawet jeżeli w jakimś zakresie wyjaśnienie było konieczne - strona skarżąca przedstawiła wszystkie wymagane dokumenty w odpowiednim czasie;

- strona pozwana, zgodnie z procedurą opisaną we własnym przewodniku dotyczącym składania wniosków, powinna była skontaktować się z konsorcjum PANDORA w przypadku uznania informacji przedstawionych w załączniku 6 za niewystarczające;

- strona pozwana, nie przestrzegając własnych wytycznych, niewątpliwie naruszyła zasadę dobrej administracji.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia prawa do bycia wysłuchanym:

- prawo do bycia wysłuchanym wynika z posiadającej długą historię zasady ogólnej prawa Unii, według której osobie, na której interesy wydana przez organ publiczny decyzja ma znaczący wpływ, trzeba umożliwić przedstawienie swojego stanowiska;

- w niniejszej sprawie zaskarżona decyzja rodzi pytanie o naruszenie prawa do bycia wysłuchanym. Dopiero bowiem dzięki zaskarżonej decyzji strona skarżąca była w stanie częściowo zrozumieć, że rzekomym problemem był brak szczegółowości informacji zawartych w załączniku 6. Zaskarżona decyzja nie mogła jednak zostać poddana badaniu dopuszczalności, co uniemożliwiło stronie skarżącej obronę;

- w zaskarżonej decyzji strona pozwana, nie uwzględniając swoich własnych wytycznych w odniesieniu do załącznika 6 do zaproszenia do składania wniosków, jak wyjaśniono powyżej, oraz nadużywając procedury weryfikacji, naruszyła prawo strony skarżącej do bycia wysłuchaną.