Sprawa T-125/08: Skarga wniesiona w dniu 1 marca 2008 r. - Atlantean przeciwko Komisji.
Dz.U.UE.C.2008.116.28/1
Akt nienormatywny(Sprawa T-125/08)
(2008/C 116/51)
(Dz.U.UE C z dnia 9 maja 2008 r.)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Atlantean Ltd (Killybegs, Irlandia) (przedstawiciele: M. Fraser, solicitor, G. Hogan, E. Regan i C. Toland, barristers)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– nakazanie pozwanej naprawienia na rzecz powoda szkody wynikającej z decyzji Komisji 2003/245/WE z dnia 4 kwietnia 2003 r. w zakresie, w jakim w sposób bezprawny odrzucono wniosek Irlandii o zwiększenie pojemności statku MFV Atlantean, która to szkoda wynosi 7.419.522 EUR, z zastrzeżeniem aktualizacji w toku postępowania, wraz z odsetkami za zwłokę w płatności zasądzonej sumy po wydaniu wyroku;
– obciążenie pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej sprawie powód domaga się zasądzenia z tytułu pozaumownej odpowiedzialności za straty, jakie jego zdaniem poniósł w związku z decyzją Komisji 2003/245/WE z dnia 4 kwietnia 2003 r., która przewidywała odrzucenie wniosku Irlandii o zwiększenie pojemności należącego do powoda statku Atlantean w ramach wieloletniego programu orientacji (MAGP IV), znajdującą zastosowanie z przyczyn dotyczących poprawy warunków bezpieczeństwa, warunków żeglugi morskiej, warunków sanitarnych, jakości produktów oraz warunków pracy do statków o całkowitej długości większej niż dwanaście metrów(1). Wyrokiem Trybunału z dnia 13 czerwca 2006 r. stwierdzono nieważność tej decyzji w zakresie, w jakim miała ona zastosowanie do należącego do powoda statku Atlantean(2).
Na poparcie swych roszczeń powód podnosi, że wydając decyzję, której nieważność została następnie stwierdzona, Komisja naruszyła kilka nadrzędnych zasad prawnych: nie tylko nie miała ona kompetencji do wydanie takiej decyzji, co zostało stwierdzone przez Trybunał, ale również naruszyła zasadę pewności prawa, zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań, zasadę niedziałania prawa wstecz, zasadę niedyskryminacji, zasadę proporcjonalności, obowiązek uzasadnienia przewidziany w art. 253 WE, prawo pozwanego do bycia wysłuchanym oraz dopuściła się nadużycia władzy. Powód uważa również, że Komisja w sposób oczywisty i poważny wykroczyła poza zakres przysługującego jej swobodnego uznania. Twierdzi on, że w tych okolicznościach jakiekolwiek naruszenie prawa wspólnotowego stanowi wystarczająco istotne naruszenie prawa.
Ponadto powód podnosi, że odniósł i wciąż ponosi istotne straty i szkodę będące bezpośrednią konsekwencją wydania przez Komisję decyzji, której nieważność została następnie stwierdzona, ponieważ wymagała ona nabycia dodatkowych poliwalentnych zbiorników zastępczych. W związku z tym powód utrzymuje że jego szkoda ma charakter rzeczywisty i pewny.
______
(1) Dz.U. 2003, L 90, s. 48.
(2) Sprawa T-192/03 Atlantean Ltd. przeciwko Komisji, Zb.Orz. s. II-42