Sprawa T-12/08 P: Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 19 października 2007 r. w sprawie F-23/07 M przeciwko EMEA, wniesione w dniu 4 stycznia 2008 r. przez M.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.64.59/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 8 marca 2008 r.

Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 19 października 2007 r. w sprawie F-23/07 M przeciwko EMEA, wniesione w dniu 4 stycznia 2008 r. przez M

(Sprawa T-12/08 P)

(2008/C 64/95)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 8 marca 2008 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: M (Broxbourne, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis i E. Marchal, avocats)

Druga strona postępowania: Europejska Agencja ds. Leków (EMEA)

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 19 października 2007 r. w sprawie F-23/07 M przeciwko Europejskiej Agencji ds. Leków;

– stwierdzenie nieważności decyzji Agencji z dnia 25 października 2006 r., ze względu na oddalenie na jej podstawie wniosku z dnia 8 sierpnia 2006 r. o zwołanie komitetu ds. inwalidztwa;

– stwierdzenie nieważności decyzji Agencji oddalającej wniosek o odszkodowanie;

– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

W swoim odwołaniu wnoszący odwołanie żąda uchylenia postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej odrzucającego jako niedopuszczalną skargę mającą za przedmiot stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 25 października 2006 r., na której podstawie Europejska Agencja ds. Leków oddaliła jego wniosek o zwołanie komitetu ds. inwalidztwa, jak również stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 31 stycznia 2007 r. oddalającej jego wniosek o odszkodowanie.

W uzasadnieniu odwołania wnoszący odwołanie podnosi jeden zarzut nieprzestrzegania przez Sąd do spraw Służby Publicznej prawa wspólnotowego. Utrzymuje on, że Sąd dokonał błędnej wykładni zakresu jego skargi w pierwszej instancji i w rezultacie orzekł ultra petita. Twierdzi również, że Sąd naruszył art. 33 ust. 1 i 2 WZIP.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.