Sprawa T-118/17: Skarga wniesiona w dniu 24 lutego 2017 r. - Institute for Direct Democracy in Europe/Parlament.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.121.45

Akt nieoceniany

Wersja od: 18 kwietnia 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 24 lutego 2017 r. - Institute for Direct Democracy in Europe/Parlament

(Sprawa T-118/17)

Język postępowania: angielski

(2017/C 121/65)

(Dz.U.UE C z dnia 18 kwietnia 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Institute for Direct Democracy in Europe (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci E. Plasschaert i E. Montens)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 15 grudnia 2016 r. - w zakresie, w jakim (i) zawieszono w niej wypłatę dotacji za 2017 r., w tym wypłatę zaliczki, (ii) ograniczono kwotę zaliczki na dotację za 2017 r. do 33 % maksymalnej kwoty dotacji oraz (iii) uzależniono wypłatę kwoty zaliczki od przedstawienia dowodu udzielenia gwarancji na pierwsze żądanie - oraz w rezultacie art. I.4.1 decyzji o przyznaniu dotacji nr FINS-2017-28, stanowiącej załącznik do owej decyzji;

- obciążenie pozwanego kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.

a) W odniesieniu do decyzji o zawieszeniu wypłaty dotacji za 2017 r., w tym kwoty zaliczki na rzecz IDDE

1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że decyzja narusza zasadę dobrej administracji oraz przysługujące IDDE prawo do obrony. W szczególności decyzja nie została wydana przez sprawiedliwy i bezstronny organ, a IDDE nie zostało należycie wysłuchane ani nie miało faktycznej możliwości odniesienia się do skierowanych przeciwko niemu zarzutów oraz odparcia ich.

2. Zarzut drugi dotyczący tego, że decyzja narusza art. 208 ust. 1 zdanie pierwsze zasad stosowania rozporządzenia finansowego, art. 8 lit. a) decyzji Biura Parlamentu Europejskiego oraz art. II.13.2 decyzji o przyznaniu dotacji. W szczególności wypłata dotacji za 2017 r. nie może zostać zawieszona w oparciu o zarzuty niesprawdzone, niezwiązane z ową decyzją i mające odnosić się jedynie do decyzji o przyznaniu dotacji za 2015 r. W dodatku wypłata dotacji za 2017 r. może zostać zawieszona jedynie na podstawie weryfikacji, którą w niniejszej sprawie już przeprowadzono i która ostatecznie nie potwierdziła zgłaszanych podejrzeń ani zarzutów. W konsekwencji zwieszenie musi zostać zniesione. Wreszcie podniesione podejrzenia i przypuszczenia nie są wystarczające, by uzasadnić jakiekolwiek zawieszenie wypłaty.

3. Zarzut trzeci dotyczący tego, że decyzja narusza zasadę proporcjonalności. W szczególności zakres przyjętego środka, tj. zawieszenie wypłaty dotacji za 2017 r., w tym zaliczki na tę dotację, jest całkowicie nieproporcjonalny do podniesionych podejrzeń i nieprawidłowości, nawet gdyby zostały one potwierdzone.

b) W odniesieniu do zawartego w decyzji limitu ograniczającego zaliczkę do 33 % maksymalnej kwoty dotacji oraz uzależnienia wypłaty kwoty zaliczki od przedstawienia dowodu udzielenia gwarancji bankowej na pierwsze żądanie

1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że decyzja narusza zasadę dobrej administracji oraz przysługujące IDDE prawo do obrony.

2. Zarzut drugi dotyczący tego, że decyzja narusza wymóg przedstawienia uzasadnienia, prawo do obrony oraz art. 6 decyzji Biura Parlamentu Europejskiego, art. 134 rozporządzenia finansowego oraz art. 206 zasad stosowania rozporządzenia finansowego.

3. Zarzut trzeci dotyczy tego, że decyzja narusza zasady równego traktowania oraz proporcjonalności. IDDE zostało potraktowane w sposób dyskryminujący i ze szkodą dla jego interesów w porównaniu z innymi fundacjami i partiami, które znajdują się w obiektywnie podobnej sytuacji.