Sprawa T-105/17: Skarga wniesiona w dniu 17 lutego 2017 r. - HSBC Holdings i in./Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.112.46/2

Akt nieoceniany

Wersja od: 10 kwietnia 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 17 lutego 2017 r. - HSBC Holdings i in./Komisja

(Sprawa T-105/17)

Język postępowania: angielski

(2017/C 112/65)

(Dz.U.UE C z dnia 10 kwietnia 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: HSBC Holdings plc (Londyn, Zjednoczone Królestwo), HSBC Bank plc (Londyn), HSBC France (Paryż, Francja) (przedstawiciele: K. Bacon, QC, D. Bailey, Barrister, M. Simpson, Solicitor, adwokaci Y. Anselin i C. Angeli)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności art. 1 decyzji Komisji z dnia 7 grudnia 2016 r., notyfikowanej w dniu 9 grudnia 2016 r., w sprawie AT.39914 - Instrumenty pochodne na stopę procentową euro - C(2016) 8530 final (zwanej "zaskarżoną decyzją");

- tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności art. 1 lit. b) zaskarżonej decyzji;

- tytułem dalszego żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności art. 1 lit. b) zaskarżonej decyzji w zakresie w jakim stwierdza, że skarżące uczestniczyły w jednolitym i ciągłym naruszeniu;

- stwierdzenie nieważności art. 2 lit. b) zaskarżonej decyzji;

- tytułem żądania ewentualnego, istotne obniżenie grzywny wymierzonej skarżącym w art. 2 lit. b) zaskarżonej decyzji do kwoty jaką Trybunał uzna za stosowną oraz

- obciążenie Komisji kosztami postępowania lub tytułem żądania ewentualnego odpowiednią częścią kosztów poniesionych przez skarżące.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu skargi skarżące formułują sześć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy, zgodnie z którym pozwana błędnie wywiodła, że skarżące uczestniczyły w zachowaniu, które zmierzało do ograniczenia lub zakłócenia konkurencji w rozumieniu art. 101 ust. 1 TFEU.

2. Zarzut drugi, zgodnie z którym pozwana naruszyła prawo i dokonała błędnych ustaleń faktycznych lub udzieliła niewystarczającego uzasadnienia, stwierdzając, że zachowanie będące przedmiotem zaskarżonej decyzji służyło realizacji jednego celu gospodarczego, polegającego na zakłóceniu konkurencji. W konsekwencji ustalenie jakiego dokonała pozwana o istnieniu jednolitego i ciągłego naruszenia jest całkowicie błędne.

3. Zarzut trzeci, zgodnie z którym wniosek pozwanej o tym jakoby skarżące umyślnie przyczyniały się do jednolitego i ciągłego naruszenia opisanego w zaskarżonej decyzji jest obarczony oczywistym błędem w ocenie oraz brakiem uzasadnienia.

4. Zarzut czwarty, zgodnie z którym ustalenie pozwanej, że skarżące posiadały wiedzę lub powinny były posiadać wiedzę o zachowaniu innych pomiotów, które miały jakoby uczestniczyć w jednolitym i ciągłym naruszeniu jest obarczone oczywistymi błędami w ocenie oraz brakiem uzasadnienia.

5. Zarzut piąty, zgodnie z którym pozwana naruszyła istotne wymogi proceduralne w postępowaniu prowadzącym do wydania zaskarżonej decyzji. W szczególności pozwana naruszyła prawo skarżących do obrony, zasadę domniemania niewinności oraz zasadę dobrej administracji prowadząc rozczłonkowane postępowanie administracyjne.

6. Zarzut szósty, przedstawiony tytułem ewentualnym, zgodnie z którym pozwana błędnie obliczyła wymiar grzywny nałożonej na skarżące, wobec czego grzywna ta jest nieuzasadniona i nieproporcjonalna.