Sprawa T-1024/23: Skarga wniesiona w dniu 18 października 2023 r. - London EV/Komisja
Dz.U.UE.C.2023.1308
Akt nienormatywnySkarga wniesiona w dniu 18 października 2023 r. - London EV/Komisja
(Sprawa T-1024/23)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 11 grudnia 2023 r.)
Strony
Strona skarżąca: London EV Co. Ltd (Coventry, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: M. Struys i C. Verney, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie, na podstawie art. 263 TFUE, nieważności decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2023/1623 1 w odniesieniu do London EV Co. Ltd ("LEVC"), ponieważ narusza ona cele i skuteczność rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/631 2 oraz porozumienia paryskiego 3 , a także szereg podstawowych zasad UE, a także, posiłkowo, ponieważ jest błędna pod względem prawnym i narusza prerogatywy ustawodawcy oraz nie posiada wystarczającego uzasadnienia;
- stwierdzenie, na podstawie art. 263 i 277 TFUE, że art. 2 ust. 3 rozporządzenia 2019/631 nie znajduje zastosowania lub jest nieważny sam w sobie lub w wyniku w wykładni lub zastosowania w decyzji wykonawczej Komisji 2023/1623, ponieważ narusza cele i skuteczność rozporządzenia 2019/631 i porozumienia paryskiego, a także szeregu podstawowych zasad UE; oraz
- obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.
1. Zarzut pierwszy, zgodnie z którym art. 2 ust. 3 rozporządzenia 2019/631 sam w sobie lub jego wykładnia czy zastosowanie w decyzji wykonawczej 2023/1623 w odniesieniu do LEVC, opierając się na stanowiskach nieformalnych komitetów i w sprzeczności z art. 6 rozporządzenia 2019/631, narusza cele i skuteczność tego rozporządzenia i porozumienia paryskiego, jak również szereg podstawowych zasad prawa UE, w tym zasadę niedyskryminacji, konieczności oraz proporcjonalności.
2. Zarzut pierwszy, podniesiony posiłkowo, zgodnie z którym dokonana przez Komisję wykładnia dyrektywy 2007/46/WE 4 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu [następnie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/858 5 ], zastosowana w rozporządzeniu 2019/631, jest błędna pod względem prawnym i narusza prerogatywę prawodawcy.
3. Zarzut drugi, zgodnie z którym decyzja wykonawcza 2023/1623, pozbawiając LEVC - w wyniku zastosowania lub wykładni art. 2 ust. 3 rozporządzenia 2019/631 - rzeczywistej korzyści z uczestnictwa w umowach powołujących grupę, jest niezgodna z prawem i narusza szereg podstawowych zasad prawa UE.
4. Zarzut trzeci, zgodnie z którym art. 2 ust. 3 rozporządzenia 2019/631 - sam w sobie lub z uwagi na jego wykładnię czy zastosowanie w decyzji wykonawczej 2023/1623 sprzecznie z art. 6 tego rozporządzenia - narusza zasadę równego traktowania poprzez systematyczne wyłączanie z zakresu stosowania tego rozporządzenia pojazdów dostępnych dla wózków dla osób z niepełnosprawnością.
5. Zarzut czwarty, zgodnie z którym przedstawiając krótkie i bezpodstawne uzasadnienie uznania dodatkowych pojazdów zgłoszonych przez LEVC za znajdujące się poza zakresem stosowania rozporządzenia 2019/631, Komisja naruszyła wymóg uzasadnienia przewidziany w art. 296 TFUE oraz prawo strony skarżącej do dobrej administracji, któremu poświęcony jest art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.