Sprawa T-10/18: Skarga wniesiona w dniu 12 stycznia 2018 r. - Eesti Apteekide Ühendus / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.104.43

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 marca 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 12 stycznia 2018 r. - Eesti Apteekide Ühendus / Komisja

(Sprawa T-10/18)

Język postępowania: angielski

(2018/C 104/56)

(Dz.U.UE C z dnia 19 marca 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Eesti Apteekide Ühendus MTÜ (Laagri, Estonia) (przedstawiciele: adwokaci K. Paas-Mohando i I. Kangur)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji SA.42028 (2017/NN) przyjętej w dniu 23 października 2017 r. ¹ ;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że estońskie stowarzyszenie aptek posiada legitymację czynną do wniesienia skargi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji SA.42028 (2017/NN).

- Zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-313/90 ²  decyzje Komisji o niewnoszeniu zastrzeżeń na koniec etapu badania wstępnego podlegają kontroli sądowej;

- Estońskie stowarzyszenie aptek jako strona zainteresowana zgodnie z art. 108 ust. 2 TFUE i art. 1 lit. h) rozporządzenia nr 2015/1589 ³  ma legitymację czynną do wniesienia do Sądu skargi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji SA.42028 (2017/NN).

2. Zarzut drugi dotyczący tego, że Komisja była zobowiązana wszcząć formalne postępowanie wyjaśniające na podstawie art. 108 ust. 2 TFUE na mocy testu "poważnych trudności". O poważnych trudnościach Komisji w przyjęciu zaskarżonej decyzji, a zatem o naruszeniu gwarancji proceduralnych przewidzianych w art. 108 ust. 2 TFUE, świadczy poniższe:

- Komisja naruszyła prawo poprzez uznanie, że żadna korzyść nie została udzielona z zasobów państwa, ponieważ Komisja nie zaobserwowała, że Finlandia nadużyła zakresu uznania w odniesieniu do uprawnień regulacyjnych, co z kolei doprowadziło do zaprzepaszczenie zasobów państwowych;

- Komisja naruszyła prawo poprzez niestwierdzenie selektywnej korzyści, jako że Komisja nie dokonała w sposób właściwy kwalifikacji "zadań specjalnych" jako usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (UOIG);

- Komisja nie zebrała informacji na etapie badania wstępnego;

- Badanie wstępne było niezasadnie długie (prawie 30 miesięcy);

- Komisja odwołała się do bezprecedensowej definicji prawnej "specjalnych zadań";

- W trakcie trwania badania wstępnego Finlandia wprowadziła zmiany w jej ustawie o uniwersytetach, na podstawie której to ustawy Finlandia zwracała podatek dochodowy od osób prawnych i opłatę za aptekę uiszczane przez Yliopiston Apteekki Oy na rzecz Uniwersytetu w Helsinkach i która to ustawa stanowiła główną regulację jednego ze wskazanych środków pomocy państwa.

¹ Dz.U. 2017, C 422, s. 10.

² Wyrok z dnia 24 marca 1993 r., Comité International de la Rayonne et des Fibres Synthétiques i in./Komisja, C-313/90, EU:C:1993:111.

³ Rozporządzenie Rady (UE) 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. 2015 L 248, s. 9).