Sprawa T-1/14: Skarga wniesiona w dniu 7 stycznia 2014 r. - Aluminios Cortizo i Cortizo Cartera przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.52.49/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 22 lutego 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 7 stycznia 2014 r. - Aluminios Cortizo i Cortizo Cartera przeciwko Komisji

(Sprawa T-1/14)

(2014/C 52/94)

Język postępowania: hiszpański

(Dz.U.UE C z dnia 22 lutego 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Aluminios Cortizo, SAU (Extramundi, Hiszpa-nia) i Cortizo Cartera, SL (Extramundi, Hiszpania) (przedstawi-ciel: A. Beiras Cal, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– całkowite stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu;

– tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności nakazu zwrotu pomocy oraz

– tytułem żądania ewentualnego, nakazanie przeprowadzenia oceny pomocy na podstawie kryterium rzeczywiście osiągniętego przez inwestora zysku netto.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsza sprawa dotyczy tej samej decyzji, w przedmiocie której została wniesiona skarga w sprawie T-515/13 Hiszpania przeciwko Komisji (Dz.U. C 336, s. 29).

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.

1) Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 107 TFUE ze względu na to, że udzielona inwestorowi pomoc państwa nie miała selektywnego charakteru i nie zakłócała konkurencji.

2) Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 296 ust. 2 TFUE ze względu na całkowity brak uzasadnienia w odniesieniu do wyłączenia armatora lub stoczni z kategorii odbiorców większości pomocy.

3) Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności - w związku z utratą zysku - w zakresie, w jakim zaskarżona decyzja nakłada na inwestora obowiązek zwrotu pomocy przejętej przez osobę trzecią.

4) Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań ze względu na to, że Komisja, poprzez swe pisma oraz zaniechanie innych działań, miała wzbudzić uzasadnione oczekiwania co do zgodności "SEAF" z prawem.

5) Zarzut piąty dotyczący naruszenia zasady pewności prawa ze względu na to, że nałożenie obowiązku zwrotu pomocy, której inwestor nie otrzymał lub która została przezeń przekazana, stanowi pozbawioną jakiejkolwiek podstawy prawnej konfiskatę.

6) Zarzut szósty dotyczący naruszenia zasady równości traktowania ze względu na to, że uznane za niezgodne środki zostały w innych przypadkach uznane za dopuszczalne.