Sprawa rodziny al-Kurd.
Dz.U.UE.C.2010.16E.73
Akt nienormatywnyP6_TA(2008)0571
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 20 listopada 2008 r. w sprawie rodziny Al-Kurd
(2010/C 16 E/18)
(Dz.U.UE C z dnia 22 stycznia 2010 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Bliskiego Wschodu,
– uwzględniając sprawozdanie sporządzone przez delegację ad hoc Parlamentu do Izraela i na terytorium Palestyny (30 maja - 2 czerwca 2008 r.) oraz zawarte w nim wnioski,
– uwzględniając IV konwencję genewską,
– uwzględniając odpowiednie rezolucje ONZ,
– uwzględniając układ o stowarzyszeniu między UE a Izraelem, a w szczególności jego art. 2,
– uwzględniając oświadczenie wydane przez prezydencję w imieniu Unii Europejskiej z dnia 10 listopada 2008 r. w sprawie zniszczenia domów we Wschodniej Jerozolimie,
– uwzględniając art. 115 ust. 5 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że nocą w niedzielę 9 listopada 2008 r. przedstawiciele policji izraelskiej oraz sił zbrojnych eksmitowały rodzinę Al-Kurd z ich domu w dzielnicy Szeik Jarrah we Wschodniej Jerozolimie, w którym rodzina mieszkała od ponad 50 lat; mając na uwadze, że zaraz potem umożliwiono osadnikom zajęcie domu tejże rodziny i odcięto dostęp do tego obszaru,
B. mając na uwadze, że eksmisji dokonano w oparciu o nakaz wydany przez izraelski Sąd Najwyższy dnia 16 lipca 2008 r. po długim i kontrowersyjnym postępowaniu sądowym dotyczącym spornego prawa własności prowadzonym przez izraelskie sądy i władze,
C. mając na uwadze, że Agencja Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Pomocy i Zatrudnienia Uchodźców Palestyńskich na Bliskim Wschodzie (UNRWA) zadeklarowała, że będzie w dalszym ciągu udzielać pomocy tej rodzinie,
D. mając na uwadze, że eksmisję przeprowadzono wbrew międzynarodowym protestom; mając na uwadze, że Stany Zjednoczone zwróciły się z tą kwestią do władz Izraela; mając na uwadze, że decyzja ta może otworzyć drogę dla przejęcia dalszych 26 domów w dzielnicy Szeik Jarrah we Wschodniej Jerozolimie i dotyczy 26 dalszych rodzin przewidzianych do eksmisji; mając na uwadze, że ze sprawy tej wynikają konsekwencje polityczne dla przyszłego statusu Wschodniej Jerozolimy,
E. mając na uwadze odpowiednie rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ oraz fakt, że społeczność międzynarodowa nie uznała zwierzchnictwa Izraela nad Wschodnią Jerozolimą,
F. mając na uwadze, że w dniu 3 listopada 2008 r. delegacja Parlamentu Europejskiego udała się z wizytą do Szeik Jarrah i spotkała się z rodziną Al-Kurd,
1. wyraża głębokie zaniepokojenie eksmisją rodziny Al-Kurd, niedawnym zniszczeniem domów rodzin palestyńskich przez władze izraelskie na kilku obszarach Wschodniej Jerozolimy oraz możliwymi poważnymi konsekwencjami tych działań;
2. podkreśla, że wspomniane działania, które miały poważny wpływ na życie mieszkańców tych obszarów, są niezgodne z prawem międzynarodowym i wzywa władze Izraela do jak najszybszego ich zakończenia;
3. podkreśla, że na mocy prawa międzynarodowego Wschodnia Jerozolima nie podlega jurysdykcji sądów izraelskich, przy jednoczesnym poszanowaniu niezależności izraelskich władz sądowniczych w ramach uznanych przez społeczność międzynarodową granic państwa Izraela;
4. wzywa Radę, Komisję i społeczność międzynarodową, w tym Kwartet Bliskowschodni, do podjęcia wszelkich możliwych wysiłków mających na celu ochronę Palestyńczyków zamieszkujących osiedle Szeik Jarrah oraz inne obszary Wschodniej Jerozolimy oraz wzywa Kwartet do aktywniejszego zaangażowania w tym kierunku;
5. ponawia skierowane do władz Izraela wezwanie do natychmiastowego wstrzymania rozbudowy osiedli oraz wznoszenia muru bezpieczeństwa poza granicami z 1967 r., co jest sprzeczne z prawem międzynarodowym i podważa wysiłki pokojowe;
6. potwierdza, że takie działania mogą zaszkodzić możliwości osiągnięcia porozumienia pokojowego między Palestyńczykami a Izraelitami; wzywa Izrael do powstrzymania się od stosowania wszelkiego rodzaju środków jednostronnych, które mogą przesądzić wynik negocjacji dotyczących ostatecznego statusu, szczególnie jeżeli chodzi o Jerozolimę;
7. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wysokiemu przedstawicielowi ds. wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, specjalnemu wysłannikowi Kwartetu na Bliskim Wschodzie, rządowi Izraela, Knesetowi oraz Prezydentowi Autonomii Palestyńskiej i Palestyńskiej Radzie Legislacyjnej.