Sprawa C-96/12: Domingos Freitas, Maria Adília Monteiro Pinto. v. Companhia de Seguros Allianz Portugal SA.
Dz.U.UE.C.2013.225.43/2
Akt nienormatywny(Sprawa C-96/12) 1
(Artykuł 99 regulaminu postępowania - Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych - Dyrektywy 72/166/EWG, 84/5/EWG i 90/232/EWG - Prawo do odszkodowania z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych - Odpowiedzialność cywilna ubezpieczonego - Przyczynienie się ofiary do powstania szkody - Wyłączenie lub ograniczenie prawa do odszkodowania)
(2013/C 225/74)
(Dz.U.UE C z dnia 3 sierpnia 2013 r.)
Język postępowania: portugalski
Sąd odsyłający
Tribunal da Relação de Guimarães
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Domingos Freitas, Maria Adília Monteiro Pinto Strona pozwana: Companhia de Seguros Allianz Portugal SA
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Tribunal da Relação de Guimarães - Wykładnia dyrektyw: Rady 72/166/EWG z dnia 24 kwietnia 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych i egzekwowania obowiązku ubezpieczania od takiej odpowiedzialności (Dz.U. L 103, s. 1), Rady 84/5/EWG z dnia 30 grudnia 1983 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów silnikowych (Dz.U. 1984, L 8, s. 17), Rady 90/232/EWG z dnia 14 maja 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych (Dz.U. L 129, s. 33, a w szczególności jej art. 1 a), 2000/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 maja 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych i zmieniającej dyrektywy Rady 73/239/EWG i 88/357/EWG (czwartej dyrektywy w sprawie ubezpieczenia pojazdów mechanicznych) (Dz.U. L 181, s. 65) i dyrektywy 2005/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. zmieniającej dyrektywy Rady 72/166/EWG, 84/5/EWG, 88/357/EWG i 90/232/EWG oraz dyrektywę 2000/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych (Dz.U. L 149, d. 14) - Przepisy krajowe pozwalające na wyłączenie lub ograniczenie prawa ofiary do odszkodowania wypadkowego na podstawie oceny jej przyczynienia się do powstania poniesionej przez nią szkody - Wypadek pomiędzy pojazdem samochodowym a rowerzystą spowodowany przez tego rowerzystę
Sentencja
Dyrektywa Rady 72/166/EWG z dnia 24 kwietnia 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych i egzekwowania obowiązku ubezpieczania od takiej odpowiedzialności, druga dyrektywa Rady 84/5/EWG z dnia 30 grudnia 1983 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów silnikowych i trzecia dyrektywa Rady 90/232/EWG z dnia 14 maja 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych powinny być interpretowane w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one przepisom krajowym z zakresu prawa odpowiedzialności cywilnej, które pozwalają na wyłączenie lub ograniczenie prawa ofiary wypadku do dochodzenia odszkodowania z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdu mechanicznego biorącego udział w wypadku na podstawie indywidualnej oceny wyłącznego lub częściowego przyczynienia się tej ofiary do powstania poniesionej przez nią szkody.