Sprawa C-95/19: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 24 lutego 2021 r. - Agenzia delle Dogane v. Silcompa SpA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.138.2

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 kwietnia 2021 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 24 lutego 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione - Włochy) - Agenzia delle Dogane / Silcompa SpA

(Sprawa C-95/19) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 76/308/EWG - Artykuły 6, 8 i art. 12 ust. 1 - 3 - Wzajemna pomoc przy dochodzeniu niektórych roszczeń - Podatek akcyzowy wymagalny w dwóch państwach członkowskich dla tych samych transakcji - Dyrektywa 92/12/WE - Artykuły 6 i 20 - Dopuszczenie do konsumpcji wyrobów - Sfałszowanie administracyjnych dokumentów towarzyszących - Naruszenie prawa lub nieprawidłowość popełnione w trakcie przemieszczenia wyrobów objętych podatkiem akcyzowym w procedurze zawieszenia podatku - Nieprawidłowe wyprowadzenie produktów z procedury zawieszenia - "Powielenie roszczenia podatkowego" dotyczącego podatku akcyzowego - Kontrola przeprowadzona przez sądy państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma organ współpracujący - Oddalenie wniosku o udzielenie pomocy złożonego przez właściwe władze innego państwa członkowskiego - Warunki]

Język postępowania: włoski

(2021/C 138/02)

(Dz.U.UE C z dnia 19 kwietnia 2021 r.)

Sąd odsyłający

Corte suprema di cassazione

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Agenzia delle Dogane

Strona przeciwna: Silcompa SpA

Sentencja

Artykuł 12 ust. 3 dyrektywy Rady 76/308/EWG z dnia 15 marca 1976 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy dochodzeniu roszczeń odnoszących się do niektórych opłat, ceł, podatków i innych środków, zmienionej dyrektywą Rady 2001/44/WE z dnia 15 czerwca 2001 r., w związku z art. 20 dyrektywy 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania, zmienionej dyrektywą Rady 92/108/EWG z dnia 14 grudnia 1992 r. należy interpretować w ten sposób, że w ramach skargi na środki egzekucyjne podjęte w państwie członkowskim, w którym siedzibę ma organ współpracujący, właściwy organ tego państwa członkowskiego może odmówić uwzględnienia wniosku o odzyskanie podatku akcyzowego, złożonego przez właściwe organy innego państwa członkowskiego w odniesieniu do wyrobów wyprowadzonych niezgodnie z prawem z procedury zawieszenia podatku w rozumieniu art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/12, zmienionej dyrektywą 92/108, gdy ów wniosek jest oparty na okolicznościach dotyczących tych samych transakcji wywozu, które są już przedmiotem postępowania dotyczącego odzyskania podatku akcyzowego w państwie członkowskim, w którym siedzibę ma organ współpracujący.

¹ Dz.U. C 182 z 27.5.2019.