Sprawa C-92/11: RWE Vertrieb AG v. Verbraucherzentrale Nordrhein-Westfalen eV (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.156.3/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 1 czerwca 2013 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 21 marca 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof - Niemcy) - RWE Vertrieb AG przeciwko Verbraucherzentrale NordrheinWestfalen eV

(Sprawa C-92/11)⁽¹⁾

(Dyrektywa 2003/55/WE - Rynek wewnętrzny gazu ziemnego - Dyrektywa 93/13/EWG - Artykuł 1 ust. 2 oraz art. 3-5 - Umowy zawierane pomiędzy przedsiębiorcami a konsumentami - Ogólne warunki - Nieuczciwe postanowienia umowne - Jednostronna zmiana ceny usługi przez przedsiębiorcę - Odesłanie do bezwzględnie obowiązujących przepisów ustanowionych dla innej kategorii konsumentów - Możliwość zastosowania dyrektywy 93/13 - Obowiązek zredagowania prostym i zrozumiałym językiem oraz obowiązek przejrzystości)

(2013/C 156/04)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 1 czerwca 2013 r.)

Sąd odsyłający

Bundesgerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: RWE Vertrieb AG

Strona pozwana: Verbraucherzentrale NordrheinWestfalen eV

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Bundesgerichtshof - Wykładnia art. 1 ust. 2 w związku z pkt 1 lit. j) i pkt 2 lit. b) zdanie drugie załącznika, art. 3 i art. 5 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. L 95, s. 29) - Wykładnia art. 3 ust. 3 w związku z lit. b) i c) załącznika A do dyrektywy 2003/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylającej dyrektywę 98/30/WE (Dz.U. L 176, s. 57) - Klauzula ustanawiająca prawo przedsiębiorcy do jednostronnej zmiany ceny usługi poprzez odesłanie do bezwzględnie obowiązujących przepisów ustanowionych dla innej kategorii konsumentów - Stosowanie dyrektywy 93/13/EWG - Wymogi związane z obowiązkiem zredagowania prostym i zrozumiałym językiem oraz obowiązkiem przejrzystości

Sentencja

1) Artykuł 1 ust. 2 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, że owa dyrektywa ma zastosowanie do klauzul ogólnych warunków włączonych do umów zawartych między przedsiębiorcą a konsumentem, które przejmują zasadę prawa krajowego mającą zastosowanie do innej kategorii umowy i które nie podlegają danym przepisom krajowym.

2) Artykuły 3 i 5 dyrektywy 93/13 w związku z art. 3 ust. 3 dyrektywy 2003/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylającej dyrektywę 98/30/WE należy interpretować w ten sposób, że w celu oceny, czy standaryzowana klauzula umowna, na podstawie której przedsiębiorstwo zaopatrzenia zastrzega sobie prawo do zmiany opłat za dostawy gazu, odpowiada bądź nie odpowiada ustanowionym przez te przepisy wymogom dobrej wiary, równowagi i przejrzystości, istotnego znaczenia nabierają w szczególności:

– kwestia, czy umowa wskazuje w sposób przejrzysty powody i sposób zmiany rzeczonych opłat, tak aby konsument mógł przewidzieć, w oparciu o jasne i zrozumiałe kryteria, ewentualne zmiany tych opłat. Brak informacji w tym zakresie przed zawarciem umowy co do zasady nie może być zrekompensowany samą okolicznością, że w czasie wykonywania umowy konsumenci zostaną poinformowani o zmianie opłat z odpowiednim wyprzedzeniem oraz o ich prawie do rozwiązania umowy, jeżeli nie zamierzają zaakceptować tej zmiany, oraz

– kwestia, czy przyznane konsumentowi uprawnienie do rozwiązania umowy w konkretnych warunkach może być skutecznie wykonane.

Zadaniem sądu odsyłającego jest dokonanie rzeczonej oceny na podstawie wszystkich okoliczności danej sprawy, w tym wszystkich klauzul zawartych w ogólnych warunkach umów konsumenckich, których częścią jest sporna klauzula.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 211 z 16.7.2011.