Sprawa C-84/14 P: Odwołanie od postanowienia Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 4 grudnia 2013 r. w sprawie T-438/10, Forgital Italy SpA przeciwko Radzie Unii Europejskiej, wniesione w dniu 18 lutego 2014 r. przez Forgital Italy SpA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.129.14/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 28 kwietnia 2014 r.

Odwołanie od postanowienia Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 4 grudnia 2013 r. w sprawie T-438/10, Forgital Italy SpA przeciwko Radzie Unii Europejskiej, wniesione w dniu 18 lutego 2014 r. przez Forgital Italy SpA

(Sprawa C-84/14 P)

(2014/C 129/17)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 28 kwietnia 2014 r.)

Strony

Strona wnosząca odwołanie: Forgital Italy SpA (przedstawiciele: R. Mastroianni, V. Turinetti di Priero, avvocati)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie postanowienia z dnia 4 grudnia 2013 r., w którym Sąd odrzucił jako niedopuszczalną skargę w sprawie T-438/10 mającą na celu uzyskanie stwierdzenia nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 566/2010 z dnia 29 czerwca 2010 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1255/96 zawieszające czasowo cła autonomiczne Wspólnej taryfy celnej na niektóre produkty przemysłowe, rolne i rybne (Dz.U. L 163, s. 4), w zakresie, w jakim dokonuje modyfikacji opisów pewnych towarów, na które cła autonomiczne Wspólnej taryfy celnej zostały zawieszone;

– skierowanie sprawy T-438/10 zgodnie z art. 61 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej do ponownego rozpoznania przez Sąd;

– obciążenie Rady i Komisji kosztami niniejszego postępowania, a także obciążenie Rady i Komisji kosztami dotyczącymi sprawy T-438/10.

Zarzuty i główne argumenty

Strona wnosząca odwołanie podnosi naruszenie art. 113 regulaminu postępowania przez Sądem, naruszenie prawa do skutecznego środka prawnego, o którym mowa w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, naruszenie ogólnej zasady skutecznej ochrony sądowej praw i naruszenie prawa do obrony. Jej zdaniem Sąd naruszył prawo, ponieważ podniósł z urzędu kwestię niedopuszczalności skargi złożonej przez skarżącą w sprawie T-438/10 bez przedstawienia podstaw faktycznych i prawnych, na których miałby być oparty taki zarzut i bez umożliwienia stronom zajęcia stanowiska w tym względzie, czego wymaga art. 113 regulaminu postępowania przed Sądem. W tym kontekście nieistotna jest okoliczność, że Sąd skierował do stron pytanie dotyczące znaczenia dla sprawy T-438/10 swojego postanowienia z dnia 5 lutego 2013 r. w sprawie T-551/11 BSI przeciwko Radzie, ponieważ wbrew twierdzeniom Sądu strony nie miały obowiązku wywnioskować na tej podstawie, że Sąd rozważa możliwość podniesienia z urzędu zarzutu niedopuszczalności.

Po drugie zdaniem strony wnoszącej odwołanie Sąd dokonał naruszenia prawa, które to naruszenie dotyczy wykładni art. 263 akapit czwarty ostatnie zdanie TFUE w związku z ogólną zasadą skutecznej ochrony sądowej, o której mowa w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Rozporządzenie Rady (UE) nr 566/2010 z dnia 29 czerwca 2010 r. według strony wnoszącej odwołanie nie stanowi aktu prawnego obejmującego środki wykonawcze.