Sprawa C-81/12: Asociatia ACCEPT v. Consiliul National pentru Combaterea Discriminării (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.171.8

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 czerwca 2013 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 25 kwietnia 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Bucureș ti - Rumunia) - Asociaț ia ACCEPT przeciwko Consiliul Naț ional pentru Combaterea Discriminării

(Sprawa C-81/12)⁽¹⁾

(Polityka społeczna - Równość traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy - Dyrektywa 2000/78/WE - Artykuł 2 ust. 2 lit. a), art. 10 ust. 1 i art. 17 - Zakaz dyskryminacji ze względu na orientację seksualną - Pojęcie faktów, które nasuwają przypuszczenie o zaistnieniu dyskryminacji - Dostosowanie ciężaru dowodu - Skuteczne, proporcjonalne i dolegliwe san uøe - Osoba tytułująca się dyrektorem zawodowego ЫиЬи piłkarskiego i za niego uważana przez opinię publiczną - Oświadczenia publiczne wykluczające rekrutację piłkarza określanego jako homoseksualista)

(2013/C 171/14)

Język postępowania: rumuński

(Dz.U.UE C z dnia 15 czerwca 2013 r.)

Sąd odsyłający

Curtea de Apel Bucureș ti

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Asociaț ia ACCEPT

Strona pozwana: Consiliul Naț ional pentru Combaterea Discriminării

Przedmiot

Wniosek o wydania orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Curtea de Apel Bucureș ti - Wykładnia art. 2 ust. 2 lit. a), art. 10 ust. 1 i art. 17 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz.U. L 303, s. 16) - Dyskryminujące kryteria selekcji personelu klubu piłkarskiego związane z orientacją seksualną - Stosowanie dyrektywy w przypadku dyskryminujących oświadczeń w prasie przy braku faktycznej procedury rekrutacji - Fakty, które nasuwają przypuszczenie o zaistnieniu bezpośredniej i pośredniej dyskryminacji - Ciężar dowodu - System sankcji mających zastosowanie w przypadku nieprzestrzegania przepisów - Dopuszczalność krajowego ustawodawstwa stojącego na przeszkodzie wymierzeniu kary za wykroczenie po upływie sześciomiesięcznego terminu przedawnienia - Obowiązek wymierzenia skutecznej, proporcjonalnej i dolegliwej sankcji

Sentencja

1) Artykuł 2 ust. 2 i art. 10 ust. 1 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy należy interpretować w ten sposób, że okoliczności takie jak leżące u źródeł sporu w postępowaniu głównym można uznać za "fakty, które nasuwają przypuszczenie o zaistnieniu [...] dyskryminacji", w odniesieniu do zawodowego klubu piłkarskiego, gdy rozpatrywane oświadczenia pochodzą od osoby tytułującej się głównym dyrektorem tego klubu i za niego uważanej zarówno w mediach, jak i przez społeczeństwo, choć niekoniecznie ma ona zdolność do czynności prawnych w zakresie zobowiązywania lub reprezentowania tego klubu w sprawach zatrudnienia.

2) Artykuł 10 ust. 1 dyrektywy 2000/78 należy interpretować w ten sposób, iż przy założeniu uznania okoliczności takich jak leżące u źródeł sporu w postępowaniu głównym za "fakty, które nasuwają przypuszczenie o zaistnieniu [...] dyskryminacji" ze względu na orientację seksualną w toku rekrutacji piłkarzy przez zawodowy klub piłkarski, ciężar dowodu, dostosowany w art. 10 ust. 1 dyrektywy 2000/78, nie prowadzi do tego, że wymagany jest dowód niemożliwy do przedstawienia bez naruszenia prawa do poszanowania życia prywatnego.

3) Artykuł 17 dyrektywy 2000/78 należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, na mocy którego w przypadku ustalenia dyskryminacji ze względu na orientację seksualną w rozumieniu tej dyrektywy możliwe jest tylko wydanie upomnienia takiego jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, gdy takie ustalenie następuje po upływie sześciomiesięcznego terminu przedawnienia biegnącego od dnia, w którym nastąpiły okoliczności faktyczne, jeżeli na podstawie tegoż uregulowania taka dyskryminacja nie jest karana na zasadach materialnych i proceduralnych, które nadają karze charakter skuteczny, proporcjonalny oraz dolegliwy. Do sądu odsyłającego należy dokonanie oceny, czy tak jest w przypadku uregulowania rozpatrywanego w postępowaniu głównym, i w razie potrzeby dokonanie wykładni prawa krajowego tak dalece, jak jest to możliwe, w świetle brzmienia i celu wspomnianej dyrektywy, by osiągnąć przewidziany w niej rezultat.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 126 z 28.4.2012.