Sprawa C-808/18: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 17 grudnia 2020 r. - Komisja Europejska v. Węgry.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.53.3

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 lutego 2021 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 17 grudnia 2020 r. - Komisja Europejska / Węgry

(Sprawa C-808/18) ¹

[Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Polityki dotyczące kontroli granicznej, azylu i imigracji - Dyrektywy 2008/115/WE, 2013/32/UE i 2013/33/UE - Procedura udzielania ochrony międzynarodowej - Skuteczny dostęp - Procedura graniczna - Gwarancje proceduralne - Obowiązkowe umieszczanie w strefach tranzytowych - Zatrzymanie - Powrót nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich - Środki zaskarżenia od decyzji administracyjnych odrzucających wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej - Prawo do pozostania na terytorium państwa]

Język postępowania: węgierski

(2021/C 53/03)

(Dz.U.UE C z dnia 15 lutego 2021 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: M. Condou-Durande, A. Tokar i J. Tomkin, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Węgry (przedstawiciele: M.Z. Feher i M. M. Tatrai, pełnomocnicy)

Sentencja

1) Węgry uchybiły zobowiązaniom ciążącym na nich na mocy art. 5, art. 6 ust. 1, art. 12 ust. 1 oraz art. 13 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich, art. 6, art. 24 ust. 3, art. 43 i art. 46 ust. 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej oraz art. 8, 9 i 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/33/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia norm dotyczących przyjmowania wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową:

– ustanawiając wymóg, że z wnioskami o udzielenie ochrony międzynarodowej pochodzącymi od obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy przybywają z Serbii i zamierzają skorzystać na terytorium tego państwa z procedury ochrony międzynarodowej, można występować wyłącznie w strefach tranzytowych w Roszke (Węgry) i Tompie (Węgry), oraz stosując jednocześnie utrwaloną i upowszechnioną praktykę administracyjną radykalnie ograniczającą liczbę wnioskodawców, którym zezwala się dziennie na wjazd do rzeczonych stref tranzytowych;

– ustanawiając system uogólnionego zatrzymywania osób ubiegających się o ochronę międzynarodową w strefach tranzytowych w Roszke i Tompie z naruszeniem gwarancji określonych w art. 24 ust. 3 i art. 43 dyrektywy 2013/32 oraz art. 8, 9 i 11 dyrektywy 2013/33;

– umożliwiając wydalanie wszystkich nielegalnie przebywających na terytorium Węgier obywateli państw trzecich, z wyjątkiem tych, którzy są podejrzani o popełnienie przestępstwa, z naruszeniem procedur i gwarancji określonych w art. 5, art. 6 ust. 1, art. 12 ust. 1 i art. 13 ust. 1 dyrektywy 2008/115;

– uzależniając wykonywanie przez osoby ubiegające się o ochronę międzynarodową, które są objęte zakresem stosowania art. 46 ust. 5 dyrektywy 2013/32, prawa do pozostania na terytorium Węgier od spełnienia warunków sprzecznych z prawem Unii.

2) W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3) Węgry pokrywają, oprócz własnych kosztów, cztery piąte kosztów poniesionych przez Komisję Europejską.

4) Komisja Europejska pokrywa jedną piątą własnych kosztów.

¹ Dz.U. C 155 z 6.5.2019.