Sprawa C-804/19: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 lutego 2021 r. - BU v. Markt24 GmbH.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.138.10

Akt nienormatywny
Wersja od: 19 kwietnia 2021 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 lutego 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landesgericht Salzburg - Austria) - BU / Markt24 GmbH
(Sprawa C-804/19) 1

[Odesłanie prejudycjalne - Jurysdykcja i uznawanie orzeczeń sądowych oraz ich wykonywanie w sprawach cywilnych i handlowych - Rozporządzenie (UE) nr 1215/2012 - Jurysdykcja w zakresie indywidualnych umów o pracę - Przepisy sekcji 5 rozdziału II - Stosowanie - Umowa zawarta w państwie członkowskim w przedmiocie zatrudnienia przez spółkę z siedzibą w innym państwie członkowskim - Brak świadczenia pracy podczas całego okresu obowiązywania umowy - Wyłączenie stosowania krajowych przepisów jurysdykcyjnych - Artykuł 21 ust. 1 lit. b) ppkt (i) - Pojęcie "miejsca, w którym lub z którego pracownik zazwyczaj świadczy pracę" - Umowa o pracę - Miejsce wykonania umowy - Obowiązki ciążące na pracowniku wobec jego pracodawcy]

(2021/C 138/12)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 19 kwietnia 2021 r.)

Sąd odsyłający

Landesgericht Salzburg

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: BU

Strona pozwana: Markt24 GmbH

Sentencja

1)
Przepisy zawarte w sekcji 5 rozdziału II rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych, zatytułowanej "Jurysdykcja w zakresie indywidualnych umów o pracę", należy interpretować w ten sposób, że znajdują one zastosowanie do powództwa wytoczonego przez pracownika mającego miejsce zamieszkania w jednym państwie członkowskim przeciwko pracodawcy mającemu miejsce zamieszkania, względnie siedzibę, w innym państwie członkowskim, w przypadku gdy umowa o pracę została wynegocjowana i zawarta w państwie członkowskim miejsca zamieszkania pracownika i przewidywała, że miejsce wykonywania pracy znajduje się w państwie członkowskim siedziby pracodawcy, nawet jeśli praca nie była świadczona z powodów, za które odpowiedzialność ponosi ten pracodawca.
2)
Przepisy sekcji 5 rozdziału II rozporządzenia nr 1215/2012 należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie stosowaniu krajowych przepisów jurysdykcyjnych w odniesieniu do powództwa takiego jak to, o którym mowa w pkt 1 sentencji niniejszego wyroku, niezależnie od tego, czy owe przepisy krajowe są korzystniejsze dla pracownika.
3)
Artykuł 21 ust. 1 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia nr 1215/2012 należy interpretować w ten sposób, że powództwo, takie jak to, o którym mowa w pkt 1 sentencji niniejszego wyroku, może zostać wniesione do sądu miejsca, w którym lub z którego pracownik miał zgodnie z umową o pracę wywiązać się z zasadniczej części obowiązków ciążących na nim wobec jego pracodawcy, bez uszczerbku dla art. 7 pkt 5 rzeczonego rozporządzenia.
1 Dz.U. C 45 z 10.2.2020.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.