Sprawa C-76/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Najvyšší súd Slovenskej republiky (Słowacja) w dniu 11 lutego 2016 r. - INGSTEEL spol. s r. o., Metrostav a. s./Úrad pre verejné obstarávanie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.270.16/3

Akt nieoceniany

Wersja od: 25 lipca 2016 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Najvyšší súd Slovenskej republiky (Słowacja) w dniu 11 lutego 2016 r. - INGSTEEL spol. s r. o., Metrostav a. s./Úrad pre verejné obstarávanie

(Sprawa C-76/16)

Język postępowania: słowacki

(2016/C 270/26)

(Dz.U.UE C z dnia 25 lipca 2016 r.)

Sąd odsyłający

Najvyšší súd Slovenskej republiky

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: INGSTEEL spol. s r. o., Metrostav a. s.

Strona pozwana: Úrad pre verejné obstarávanie

Inna strona postępowania: Slovenský futbalový zväz

Pytania prejudycjalne

1) Czy organ krajowy postępuje zgodnie z celem art. 47, a w szczególności jego ust. 1 lit. a) i ust. 4, dyrektywy 2004/18/ WE ¹ Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi, w przypadku gdy stwierdza, że oferent biorący udział w zamówieniu, którego wartość szacuje się na 3 mln EUR, nie spełnia kryteriów wyboru dotyczących sytuacji ekonomicznej i finansowej, podczas gdy dostarczone przez niego honorowe oświadczenie oraz przesłana przez jego bank deklaracja świadczą o tym, że jest w stanie pobierać środki pieniężne na podstawie pożyczki bankowej bez określonego celu do limitu, którego wysokość przekracza wartość zamówienia?

2) Czy zachowanie banku w sektorze usług bankowych państwa członkowskiego, który w zobowiązaniu do udzielenia pożyczki uzależnia udostępnienie wnioskowanych funduszy od spełnienia warunków przyznania pożyczki, które nie zostały określone bardziej szczegółowo w umowie pożyczki w czasie procedury udzielania zamówienia, stanowi uzasadnioną przyczynę w rozumieniu art. 47 ust. 5 dyrektywy 2004/18 uniemożliwiającą oferentowi przedstawienie dokumentów wymaganych przez instytucję zamawiającą, wobec czego wspomniany oferent będzie mógł wykazać swoją sytuację ekonomiczną i finansową poprzez honorowe oświadczenie poświadczające, że umowa pożyczki między nim a jego bankiem jest wystarczająca?

3) Czy można uznać, że sąd krajowy ma do czynienia z obiektywną przeszkodą uniemożliwiającą mu zastosowanie się do art. 47 akapit pierwszy i drugi Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, w związku z art. 1 ust. 1 i art. 2 ust. 3, 6, 7 i 8 dyrektywy 89/665/EWG ² Rady z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania procedur odwoławczych w zakresie udzielania zamówień publicznych na dostawy i roboty budowlane, jeżeli musi wydać orzeczenie w przedmiocie skargi wniesionej przez oferenta odrzuconego w drodze decyzji organu administracyjnego w dziedzinie zamówień publicznych, podczas gdy realizacja poszczególnych zamówień zostało prawie zakończona przez oferenta, którego oferta została wybrana?

¹ Dz.U. L 134, s. 114; wyd. specj. 06/007, s. 132.

² Dz.U. L 395, s. 33; wyd. specj. 06/001, s. 246.