Sprawa C-729/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 13 września 2018 r. w sprawie T-734/14, VTB Bank / Rada, wniesione w dniu 23 listopada 2018 r. przez VTB Bank PAO, dawniej VTB Bank OAO.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.93.25/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 marca 2019 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 13 września 2018 r. w sprawie T-734/14, VTB Bank / Rada, wniesione w dniu 23 listopada 2018 r. przez VTB Bank PAO, dawniej VTB Bank OAO.

(Sprawa C-729/18 P)

(2019/C 93/35)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2019 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: VTB Bank PAO, dawniej VTB Bank OAO (przedstawiciele: M. Lester QC, J. Dawid, barrister, C. Claypoole, solicitor, J. Ruiz Calzado, abogado)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej; Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

- uwzględnienie odwołania VTB od wyroku Sądu;

- stwierdzenie nieważności aktów ustanawiających środki ograniczające w zakresie, w jakim dotyczą VTB;

- stwierdzenie bezprawności / braku zastosowania art. 1 decyzji Rady 2014/512/WPZiB ¹ , art. 5 rozporządzenia 833/ 2014 ² , art. 1 decyzji Rady 2014/659/ WPZiB ³  oraz art. 1 ust. 5 rozporządzenia 960/2014 ⁴ ;

- obciążenie Rady kosztami, jakie poniósł VTB w ramach niniejszego postępowania oraz postępowania przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Zarzut pierwszy:

Sąd błędnie zinterpretował art. 5 ust. 1 lit. a) rozporządzenia, stwierdzając, że warunek posiadania przez instytucję "wyraźnego uprawnienia do wspierania konkurencyjności gospodarki rosyjskiej, jej dywersyfikacji i zachęcania do inwestycji" nie miał zastosowania do VTB jako "znaczącej instytucji kredytowej". W konsekwencji Sąd błędnie uznał, że Rada nie popełniła oczywistego błędu w ocenie, uznając, że VTB spełnił przesłanki umieszczenia w wykazie określone w art. 5 ust. 1 lit. a) rozporządzenia.

Zarzut drugi:

Sąd błędnie uznał, że kryteria, na podstawie których VTB został umieszczony w wykazie na podstawie art. 1 decyzji i art. 5 ust. 1 lit. a) rozporządzenia, były właściwe i proporcjonalne w świetle celów aktów ustanawiających środki ograniczające.

Zarzut trzeci:

Sąd błędnie uznał, że akty ustanawiające środki ograniczające mające zastosowanie do VTB stanowiły proporcjonalną ingerencję w prawa podstawowe VTB zagwarantowane w art. 16 i 17 Karty praw podstawowych oraz w art. 1 protokołu 1 do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, zarówno w odniesieniu do kryteriów przyjętych na mocy aktów ustanawiających środki ograniczające, jak i decyzji o umieszczeniu VTB w wykazie zgodnie z tymi kryteriami.

¹ Decyzja Rady 2014/512/WPZiB z dnia 31 lipca 2014 r. dotycząca środków ograniczających w związku z działaniami Rosji destabilizującymi sytuację na Ukrainie (Dz.U. 2014, L 229, s. 13; sprostowania: Dz.U. 2014, L 282, s. 27; Dz.U. 2014, L 327, s. 9).

² Rozporządzenie Rady (UE) nr 833/2014 z dnia 31 lipca 2014 r. dotyczące środków ograniczających w związku z działaniami Rosji destabilizującymi sytuację na Ukrainie (Dz.U. 2014, L 229, s. 1; sprostowanie: Dz.U. 2014, L 246, s. 59).

³ Decyzja Rady 2014/659/WPZiB z dnia 8 września 2014 r. zmieniająca decyzję 2014/512/WPZiB dotyczącą środków ograniczających w związku z działaniami Rosji destabilizującymi sytuację na Ukrainie (Dz.U. 2014, L 271, s. 54; sprostowania: Dz.U. 2014, L 282, s. 27; Dz.U. 2014, L 327, s. 9).

⁴ Rozporządzenie Rady (UE) nr 960/2014 z dnia 8 września 2014 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 833/2014 dotyczące środków ograniczających w związku z działaniami Rosji destabilizującymi sytuację na Ukrainie (OJ 2014, L 271, s. 3).