Sprawa C-711/20: Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 24 marca 2022 r. - Generální ředitelství cel v. TanQuid Polska Sp. z o. o.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2022.198.9/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 16 maja 2022 r.

Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 24 marca 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Nejvyšší správní soud - Republika Czeska) - Generální ředitelství cel/TanQuid Polska Sp. z o. o.

(Sprawa C-711/20) 1

[Odesłanie prejudycjalne - Podatek akcyzowy - Dyrektywa 92/12/WE - Artykuł 4 - Przepływ towarów objętych procedurą zawieszenia poboru podatku akcyzowego - Warunki - Artykuły 6 i 20 - Dopuszczenie wyrobów do konsumpcji - Sfałszowanie urzędowych dokumentów towarzyszących - Naruszenie lub nieprawidłowości popełnione w trakcie przepływu wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru podatku akcyzowego - Nieprawidłowe wyprowadzenie produktów z procedury zawieszenia - Odbiorca niewiedzący o przepływie - Oszustwo popełnione przez osobę trzecią - Artykuł 13 lit. a) i art. 15 ust. 3 - Obowiązkowa gwarancja w zakresie przepływu - Zakres]

Język postępowania: czeski

(2022/C 198/12)

(Dz.U.UE C z dnia 16 maja 2022 r.)

Sąd odsyłający

Nejvyšší správní soud

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Generální ředitelství cel

Strona przeciwna: TanQuid Polska Sp. z o. o.

Sentencja

Dyrektywę Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania, zmienioną dyrektywą Rady 94/74/WE z dnia 22 grudnia 1994 r., należy interpretować w ten sposób, że wysyłka na podstawie dokumentu towarzyszącego i obowiązkowej gwarancji przez uprawnionego właściciela składu wyrobów podlegających podatkowi akcyzowemu stanowi przepływ wyrobów objętych procedurą zawieszenia poboru podatku akcyzowego w rozumieniu art. 4 lit. c) tej dyrektywy, niezależnie od tego, czy z uwagi na stanowiące oszustwo zachowanie osób trzecich właściwy odbiorca wskazany w tym dokumencie towarzyszącym i w tej gwarancji nie wiedział, że owe wyroby zostały do niego wysłane, do chwili gdy ów fakt lub inna nieprawidłowość lub naruszenie zostaną stwierdzone przez właściwe organy danego państwa członkowskiego.

Okoliczność, że obowiązkowa gwarancja ustanowiona przez uprawnionego właściciela składu dla celów tej wysyłki wskazuje nazwę uprawnionego odbiorcy, ale już nie jego status zarejestrowanego podmiotu gospodarczego, nie ma wpływu na zgodność z prawem takiego przepływu.

1 Dz.U. C 88 z 15.3.2021.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.