Sprawa C-689/15: W. F. Gözze Frottierweberei GmbH, Wolfgang Gözze v. Verein Bremer Baumwollbörse (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.249.7/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 31 lipca 2017 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 8 czerwca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberlandesgericht Düsseldorf - Niemcy) - W. F. Gözze Frottierweberei GmbH, Wolfgang Gözze/Verein Bremer Baumwollbörse

(Sprawa C-689/15) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Własność intelektualna - Znak towarowy Unii Europejskiej - Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 - Artykuły 9 i 15 - Zgłoszenie oznaczenia "kwiat bawełny" przez stowarzyszenie - Rejestracja w charakterze indywidualnego znaku towarowego - Udzielanie licencji na używanie tego znaku towarowego przynależącym do owego stowarzyszenia wytwórcom bawełnianych wyrobów włókienniczych - Wniosek o unieważnienie lub o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do znaku - Pojęcie rzeczywistego używania - Podstawowa funkcja wskazywania pochodzenia]

Język postępowania: niemiecki

(2017/C 249/10)

(Dz.U.UE C z dnia 31 lipca 2017 r.)

Sąd odsyłający

Oberlandesgericht Düsseldorf

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: W. F. Gözze Frottierweberei GmbH, Wolfgang Gözze

Strona pozwana: Verein Bremer Baumwollbörse

Sentencja

1) Artykuł 15 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że umieszczanie przez właściciela lub za jego zgodą indywidualnego unijnego znaku towarowego na towarach w charakterze znaku jakości nie stanowi używania w charakterze znaku towarowego mieszczącego się w pojęciu "rzeczywistego używania" w rozumieniu tego przepisu. Umieszczanie wspomnianego znaku towarowego stanowi jednak takie rzeczywiste używanie, jeżeli zarazem gwarantuje konsumentom, że te towary pochodzą z jednego określonego przedsiębiorstwa, pod którego kontrolą zostały one wytworzone i któremu można przypisać odpowiedzialność za ich jakość. W tym ostatnim przypadku właściciel owego znaku towarowego jest uprawniony, na podstawie art. 9 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia, do zakazania umieszczania przez osobę trzecią podobnego oznaczenia na identycznych towarach, jeżeli umieszczanie to stwarza prawdopodobieństwo wprowadzenia odbiorców w błąd.

2) Artykuł 52 ust. 1 lit. a) i art. 7 ust. 1 lit. g) rozporządzenia nr 207/2009 należy interpretować w ten sposób, że na podstawie łącznego zastosowania tych przepisów prawo do indywidualnego znaku towarowego nie może zostać unieważnione z tego względu, że właściciel znaku towarowego nie gwarantuje, w drodze przeprowadzania u swoich licencjobiorców regularnych kontroli jakości, spełnienia wiązanych przez odbiorców z tym znakiem oczekiwań co do jakości.

3) Rozporządzenie nr 207/2009 należy interpretować w ten sposób, że jego przepisy dotyczące unijnych znaków wspólnych nie mogą być stosowane mutatis mutandis do indywidualnych unijnych znaków towarowych.

¹ Dz.U. C 118 z 4.4.2016.