Sprawa C-681/19 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 2 lipca 2019 r. w sprawie T-406/15, Mahmoudian/Rada, wniesione w dniu 12 września 2019 r. przez Fereydouna Mahmoudiana.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.372.27

Akt nienormatywny
Wersja od: 4 listopada 2019 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 2 lipca 2019 r. w sprawie T-406/15, Mahmoudian/Rada, wniesione w dniu 12 września 2019 r. przez Fereydouna Mahmoudiana
(Sprawa C-681/19 P)

Język postępowania: francuski

(2019/C 372/29)

(Dz.U.UE C z dnia 4 listopada 2019 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Fereydoun Mahmoudian (przedstawiciele: adwokaci A. Bahrami, N. Korogiannakis)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Tytułem głównym:

-
częściowe uchylenie zaskarżonego wyroku;
-
wydanie prawomocnego orzeczenia w sporze;
-
nakazanie Radzie zapłaty na rzecz wnoszącego odwołanie kwoty 966 581 EUR tytułem wyrządzonej szkody oraz kwoty 500 000 EUR tytułem wyrządzonej krzywdy, powiększonych o odsetki za zwłokę;
-
obciążenie Rady całością kosztów postępowania.

Posiłkowo:

-
częściowe uchylenie zaskarżonego wyroku;
-
przekazanie sprawy do Sądu;
-
obciążenie Rady całością kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Co się tyczy szkody, w pierwszej kolejności Sąd naruszył prawo oraz zasadę naprawienia szkody w całości, a także pozbawił skuteczności (effet utile) art. 340 ust. 2 TFUE i art. 41 ust. 3 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Wymagany przez Sąd poziom dowodu uniemożliwia zasądzenie jakiegokolwiek odszkodowania, pomimo istnienia wystarczająco poważnego i kwalifikowanego naruszenia prawa Unii. W drugiej kolejności zaskarżony wyrok narusza prawo i zawiera sprzeczne uzasadnienie. W trzeciej kolejności Sąd przeinaczył dowody i okoliczności faktyczne.

Co się tyczy krzywdy, zaskarżony wyrok nie zawiera uzasadnienia dotyczącego kryteriów uwzględnionych w celu oszacowania ex aequo et bono kwoty odszkodowania.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.