Sprawa C-672/15: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez tribunal de grande instance de Perpignan (Francja) w dniu 14 grudnia 2015 r. - Procureur de la République/Noria Distribution SARL.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.90.8/1

Akt nieoceniany

Wersja od: 7 marca 2016 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez tribunal de grande instance de Perpignan (Francja) w dniu 14 grudnia 2015 r. - Procureur de la République/Noria Distribution SARL

(Sprawa C-672/15)

Język postępowania: francuski

(2016/C 090/11)

(Dz.U.UE C z dnia 7 marca 2016 r.)

Sąd odsyłający

Tribunal de grande instance de Perpignan

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Procureur de la République

Strona pozwana: Noria Distribution SARL

Pytania prejudycjalne

1) Czy dyrektywa 2002/46/WE ¹ oraz wspólnotowe zasady swobodnego przepływu towarów i wzajemnego uznawania stoją na przeszkodzie ustanowieniu krajowego aktu prawnego takiego jak rozporządzenie z dnia 9 maja 2006 r., który wyklucza procedurę wzajemnego uznawania w odniesieniu do suplementów diety na bazie witamin i minerałów pochodzących z innego państwa członkowskiego, wykluczając wdrożenie uproszczonej procedury dla produktów sprzedawanych legalnie w innym państwie członkowskim na bazie składników odżywczych [,których ilości przekraczają granice ustalone] w rozporządzeniu z dnia 9 maja 2006 r.?

2) Czy dyrektywa 2002/46, a w szczególności jej art. 5, jak również zasady wywodzące się z orzecznictwa wspólnotowego w przedmiocie postanowień dotyczących swobodnego przepływu towarów zezwalają na ustalenie maksymalnych dziennych dawek witamin i minerałów proporcjonalnie do zalecanego dziennego spożycia, poprzez przyjęcie wartości wynoszącej trzykrotność zalecanego dziennego spożycia dla składników odżywczych obarczonych mniejszym ryzykiem, wartości równej zalecanemu dziennemu spożyciu dla składników odżywczych obarczonych ryzykiem przekroczenia górnej granicy bezpieczeństwa oraz wartości niższej od zalecanego spożycia dziennego czy wręcz zerowej dla składników odżywczych obarczonych największym ryzykiem?

3) Czy dyrektywa 2002/46, jak również zasady wywodzące się z orzecznictwa wspólnotowego w przedmiocie postanowień dotyczących swobodnego przepływu towarów zezwalają na ustalenie dawek w świetle samych tylko krajowych opinii naukowych, mimo że w nowych międzynarodowych opiniach przyjmuje się wyższe dawki w identycznych warunkach użytkowania?

¹ Dyrektywa 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do suplementów żywnościowych (Dz.U. L 183, s. 51).