Sprawa C-661/18: Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 30 kwietnia 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Arbitral Tributário - CTT - Correios de Portugal v. Autoridade Tributária e Aduaneira.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.240.10/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 lipca 2020 r.

Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 30 kwietnia 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa - CAAD) (Portugalia) - CTT - Correios de Portugal / Autoridade Tributária e Aduaneira

(Sprawa C-661/18) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Odliczenie podatku naliczonego - Artykuł 173 - Podatnik mieszany - Metody odliczenia - Częściowe odliczenie - Odliczenie na podstawie wykorzystania - Artykuły 184 - 186 - Korekta odliczeń - Zmiana czynników branych pod uwagę przy określaniu kwoty odliczenia - Transakcja objęta podatkiem należnym błędnie uznana za zwolnioną z VAT - Środek krajowy zakazujący zmiany metody odliczenia w odniesieniu do minionych lat - Termin zawity - Zasady neutralności podatkowej, pewności prawa, skuteczności i proporcjonalności)

(2020/C 240/13)

Język postępowania: portugalski

(Dz.U.UE C z dnia 20 lipca 2020 r.)

Sąd odsyłający

Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa - CAAD)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: CTT - Correios de Portugal

Strona przeciwna: Autoridade Tributária e Aduaneira

Sentencja

1) Artykuł 173 ust. 2 lit. c) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej rozpatrywany w świetle zasad neutralności podatkowej, pewności prawa i proporcjonalności należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie temu, aby państwo członkowskie zezwalające podatnikom, zgodnie z tym przepisem, na dokonanie odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) na podstawie wykorzystania całości lub części towarów i usług użytych do wykonania zarówno czynności rodzących prawo do odliczenia, jak i czynności nierodzących takiego prawa zakazało tym podatnikom dokonywania zmian metody odliczenia VAT po ustaleniu ostatecznej proporcji.

2) Artykuły 184-186 dyrektywy 2006/112 rozpatrywane w świetle zasad neutralności podatkowej, skuteczności i proporcjonalności należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, na mocy którego podatnikowi, który dokonał odliczeń podatku od wartości dodanej (VAT) naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług użytych do wykonania zarówno czynności rodzących prawo do odliczenia, jak i czynności nierodzących takiego prawa według metody opartej na obrocie, odmawia się, po ustaleniu ostatecznej proporcji na podstawie art. 175 ust. 3 tej dyrektywy, możliwości skorygowania tych odliczeń przy użyciu metody wykorzystania w sytuacji, gdy:

– dane państwo członkowskie zezwala podatnikom na podstawie art. 173 ust. 2 lit. c) wskazanej dyrektywy na dokonanie odliczenia VAT według wykorzystania całości lub części towarów i usług użytych do wykonania zarówno czynności rodzących prawo do odliczenia, jak i czynności nierodzących takiego prawa;

– przy wyborze metody odliczenia podatnik nie był świadomy, działając w dobrej wierze, że transakcja, którą uważał za zwolnioną, w rzeczywistości nie była zwolniona;

– nie upłynął jeszcze ogólny termin zawity określony w prawie krajowym dla celów dokonania korekty odliczeń i

– zmiana metody odliczenia pozwala na ustalenie z większą dokładnością części VAT przypadającej na transakcje dające prawo do odliczenia.

¹ Dz.U. C 25 z 21.1.2019.