Sprawa C-656/19: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 17 grudnia 2020 r. - BAKATI PLUS Kereskedelmi és Szolgáltató Kft. v. Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatósága.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.62.6

Akt nienormatywny

Wersja od: 22 lutego 2021 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 17 grudnia 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Szegedi Torvenyszek - Węgry) - BAKATI PLUS Kereskedelmi es Szolgaltató Kft. / Nemzeti Adó- es Vamhivatal Fellebbviteli Igazgatósaga

(Sprawa C-656/19) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Wspólny system podatku od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Zwolnienia w eksporcie - Artykuł 146 ust. 1 lit. b) - Towary wysyłane lub transportowane poza terytorium Unii Europejskiej przez nabywcę niemającego siedziby na terytorium danego państwa członkowskiego - Artykuł 147 - "Towary przewożone w bagażu osobistym podróżnych" niemających siedziby w Unii - Pojęcie - Towary, które faktycznie opuściły terytorium Unii - Dowód - Odmowa zwolnienia w eksporcie - Zasada neutralności podatkowej i zasada proporcjonalności - Oszustwo]

Język postępowania: węgierski

(2021/C 62/05)

(Dz.U.UE C z dnia 22 lutego 2021 r.)

Sąd odsyłający

Szegedi Torvenyszek

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: BAKATI PLUS Kereskedelmi es Szolgaltató Kft.

Strona przeciwna: Nemzeti Adó- es Vamhivatal Fellebbviteli Igazgatósaga

Sentencja

1) Przewidziane w art. 147 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej zwolnienie dotyczące "towarów przewożonych w bagażu osobistym podróżnych" należy interpretować w ten sposób, że nie obejmuje ono towarów, które osoba fizyczna niemająca siedziby w Unii Europejskiej przewozi poza terytorium Unii Europejskiej w celach handlowych, aby je odsprzedać w państwie trzecim.

2) Artykuł 146 ust. 1 lit. b) i art. 147 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one orzecznictwu krajowemu, zgodnie z którym, w przypadku gdy organ podatkowy stwierdzi, że przesłanki zwolnienia z podatku od wartości dodanej (VAT) przewidziane dla towarów przewożonych w bagażu osobistym podróżnych nie zostały spełnione, lecz dane towary faktycznie zostały przetransportowane przez nabywcę poza terytorium Unii Europejskiej, to jest on zobowiązany do zbadania, czy zwolnienie z VAT przewidziane w tym art. 146 ust. 1 lit. b) może zostać zastosowane do danej dostawy, nawet jeśli właściwe formalności celne nie zostały dochowane, a przy zakupie nabywca nie miał zamiaru skorzystać z tego ostatniego zwolnienia.

3) Artykuł 146 ust. 1 lit. b) i art. 147 dyrektywy 2006/112, a także zasady neutralności podatkowej i proporcjonalności należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one praktyce krajowej, zgodnie z którą organ podatkowy automatycznie odmawia podatnikowi skorzystania ze zwolnienia z podatku od wartości dodanej (VAT) przewidzianego przez jeden z tych przepisów, jeżeli stwierdzi, że podatnik ten w złej wierze sporządził formularz, na którego podstawie nabywca ten powołał się na zwolnienie przewidziane w tymże art. 147, podczas gdy jest bezsporne, że dane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. W takich okolicznościach należy odmówić skorzystania ze zwolnienia z VAT przewidzianego w owym art. 146 ust. 1 lit. b), jeżeli naruszenie wymogu formalnego skutkuje uniemożliwieniem przedstawienia przekonywającego dowodu na to, że zostały spełnione przesłanki materialnoprawne warunkujące zastosowanie tego zwolnienia, czy też wykazano, że rzeczony podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć, iż dana transakcja stanowiła oszustwo zagrażające funkcjonowaniu wspólnego systemu VAT.

¹ Dz.U. C 95 z 23.3.2020 r.