Sprawa C-652/21: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 2 - León (Hiszpania) w dniu 22 października 2021 r. - ACNC/Unicaja Banco, SA

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2022.244.10/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 27 czerwca 2022 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 2 - León (Hiszpania) w dniu 22 października 2021 r. - ACNC/Unicaja Banco, SA

(Sprawa C-652/21)

Język postępowania: hiszpański

(2022/C 244/13)

(Dz.U.UE C z dnia 27 czerwca 2022 r.)

Sąd odsyłający

Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 2 - León

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: ACNC

Strona pozwana: Unicaja Banco, SA

Pytania prejudycjalne

1) Czy należy uznać za zgodną z art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich okoliczność, że obowiązek pełnego zwrotu zostaje spełniony poprzez sam zwrot kwot, które zostały nienależnie zapłacone na podstawie nieuczciwego warunku umownego? Czy też należy uznać, że obowiązek ten zostaje spełniony poprzez doliczenie do owych kwot odsetek ustawowych narosłych od każdej nienależnej płatności zgodnie z przepisami prawa krajowego?

2) W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej w kwestii objęcia odsetek ustawowych zakresem pełnego zwrotu:

2.1. Czy art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG ¹  z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich stoją na przeszkodzie ustanowionym w prawie krajowym cywilnoprawnym zasadom dyspozycyjności i spójności wyroku z żądaniem powództwa, w przypadku gdy żądanie powództwa nie obejmuje pełnego zwrotu odsetek ustawowych narosłych od kwot podlegających zwrotowi?

2.2. Czy art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich stoją na przeszkodzie wydaniu przez sąd krajowy rozstrzygnięcia zgodnie z żądaniem powództwa, które nie obejmuje całości odsetek ustawowych od kwot podlegających zwrotowi?

2.3. Czy ustanowiona w art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich zasada skuteczności sprzeciwia się temu, by sąd krajowy odmówił zasądzenia części odsetek narosłych od kwot podlegających zwrotowi, w przypadku gdy nie były one przedmiotem żądania strony powodowej?

2.4. Czy zasady skuteczności i pełnego zwrotu, które wynikają z art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, zezwalają lub wymagają, aby sąd krajowy rozszerzył żądanie powództwa pod względem jego wysokości na kwoty, których konsument nie żądał, w celu zapewnienia pełnego zwrotu, włączając w to część odsetek ustawowych, której konsument nie wskazał we wspomnianym żądaniu powództwa, jeżeli jest to korzystne dla konsumenta?

3) W razie udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie zawarte w pkt 2.4, czy art. 6 ust. 1 dyrektywy 93/13 stoi na przeszkodzie ustanowionym w prawie krajowym cywilnoprawnym zasadom dotyczącym prekluzji w odniesieniu do przedstawienia okoliczności faktycznych i powagi rzeczy osądzonej dla celów zastrzeżenia dochodzenia narosłych odsetek ustawowych, które nie były przedmiotem żądania pozwu, w ramach późniejszego powództwa?

¹ Dz.U. 1993, L 95, s.29.