Sprawa C-623/17: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 6 padziernika 2020 r. - Privacy International v. Secretary of State for Foreign and Commonwealth Affairs, Secretary of State for the Home Department, Government Communications Headquarters, Security Service, Secret Intelligence Service.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.433.2

Akt nienormatywny

Wersja od: 14 grudnia 2020 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 6 padziernika 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Investigatory Powers Tribunal - London - Zjednoczone Królestwo) - Privacy International / Secretary of State for Foreign and Commonwealth Affairs, Secretary of State for the Home Department, Government Communications Headquarters, Security Service, Secret Intelligence Service

(Sprawa C-623/17) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Przetwarzanie danych osobowych w sektorze łączności elektronicznej - Dostawcy usług łączności elektronicznej - Uogólniona i niezróżnicowana transmisja danych o ruchu i danych o lokalizacji - Ochrona bezpieczeństwa narodowego - Dyrektywa 2002/58/WE - Zakres stosowania - Artykuł 1 ust. 3 i art. 3 - Poufność łączności elektronicznej - Ochrona - Artykuł 5 i artykuł 15 ust. 1 - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuły 7, 8 i 11 oraz art. 52 ust. 1 - Artykuł 4 ust. 2 TUE)

Język postępowania: angielski

(2020/C 433/02)

(Dz.U.UE C z dnia 14 grudnia 2020 r.)

Sąd odsyłający

Investigatory Powers Tribunal - London

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Privacy International

Strona pozwana: Secretary of State for Foreign and Commonwealth Affairs, Secretary of State for the Home Department, Government Communications Headquarters, Security Service, Secret Intelligence Service

Sentencja

1) Artykuł 1 ust. 3, art. 3 i art. 15 ust. 1 dyrektywy 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotyczącej przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywy o prywatności i łączności elektronicznej), zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/136/WE z dnia 25 listopada 2009 r., w związku z art. 4 ust. 2 TUE, należy interpretować w ten sposób, że zakresem stosowania tej dyrektywy objęte jest uregulowanie krajowe umożliwiające organowi państwa zobowiązanie dostawców usług łączności elektronicznej do transmitowania służbom wywiadu i bezpieczeństwa danych o ruchu i danych o lokalizacji do celów ochrony bezpieczeństwa narodowego.

2) Artykuł 15 ust. 1 dyrektywy 2002/58, zmienionej dyrektywą 2009/136, w związku z art. 4 ust. 2 TUE, a także art. 7, 8 i 11 oraz 52 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu umożliwiającemu organowi państwa nałożenie na dostawców usług łączności elektronicznej obowiązku uogólnionego i niezróżnicowanego transmitowania służbom wywiadu i bezpieczeństwa danych o ruchu i danych o lokalizacji do celów ochrony bezpieczeństwa narodowego.

¹ Dz.U. C 22 z 22.1.2018