Sprawa C-62/19: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 3 grudnia 2020 r. - Star Taxi App SRL v. Unitatea Administrativ Teritorială Municipiul Bucureşti prin Primar General, Consiliul General al Municipiului Bucureşti - Pojęcie zasady dotyczącej usług - Pojęcie przepisów technicznych - Artykuł 5 ust. 1 - Brak uprzedniego powiadomienia - Skuteczność - Działalność polegająca na umożliwieniu nawiązywania za pośrednictwem aplikacji na smartfony kontaktów między osobami chcącymi przebyć trasę miejską a kierowcami taksówek posiadającymi zezwolenie - Kwalifikacja - Uregulowanie krajowe, które poddaje tę działalność systemowi uprzedniego zezwolenia].

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.35.7

Akt nienormatywny

Wersja od: 1 lutego 2021 r.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 3 grudnia 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunalul Bucureș ti - Rumunia) - Star Taxi App SRL / Unitatea Administrativ Teritorială Municipiul Bucureș ti prin Primar General, Consiliul General al Municipiului Bucureș ti

(Sprawa C-62/19) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 56 TFUE - Stosowanie - Sytuacja o charakterze wyłącznie wewnętrznym - Dyrektywa 2000/31/WE - Artykuł 2 lit. a) - Pojęcie "usług społeczeństwa informacyjnego" - Artykuł 3 ust. 2 i 4 - Artykuł 4 - Stosowanie - Dyrektywa 2006/123/WE - Usługi - Rozdziały III (Swoboda przedsiębiorczości dla usługodawców) i IV (Swobodny przepływ usług) - Stosowanie - Artykuł 9 i 10 - Dyrektywa (UE) 2015/1535 - Artykuł 1 ust. 1 lit. e) i f) - Pojęcie "zasady dotyczącej usług" - Pojęcie "przepisów technicznych" - Artykuł 5 ust. 1 - Brak uprzedniego powiadomienia - Skuteczność - Działalność polegająca na umożliwieniu nawiązywania za pośrednictwem aplikacji na smartfony kontaktów między osobami chcącymi przebyć trasę miejską a kierowcami taksówek posiadającymi zezwolenie - Kwalifikacja - Uregulowanie krajowe, które poddaje tę działalność systemowi uprzedniego zezwolenia]

Język postępowania: rumuński

(2021/C 35/09)

(Dz.U.UE C z dnia 1 lutego 2021 r.)

Sąd odsyłający

Tribunalul Bucureș ti

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Star Taxi App SRL

Strona przeciwna: Unitatea Administrativ Teritorială Municipiul Bucureș ti prin Primar General, Consiliul General al Municipiului Bucureș ti

Przy udziale: IB, Camera Naț ională a Taximetriș tilor din România, D'Artex Star SRL, Auto Cobălcescu SRL, Cristaxi Service SRL

Sentencja

1) Artykuł 2 lit. a) dyrektywy 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywy o handlu elektronicznym), który odsyła do art. 1 ust. 1 lit. b) dyrektywy (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, należy interpretować w ten sposób, że "usługę społeczeństwa informacyjnego" w rozumieniu tych przepisów stanowi usługa pośrednictwa polegająca na umożliwieniu nawiązywania za pomocą aplikacji na smartfony, za wynagrodzeniem, kontaktów między osobami chcącymi przebyć trasę miejską a kierowcami taksówek posiadającymi zezwolenie, w przypadku której świadczący ową usługę zawarł w tym celu umowy o świadczenie usług z kierowcami w zamian za zapłatę miesięcznego abonamentu, ale nie przekazuje im zamówień, nie określa ceny za kurs ani nie zapewnia jej poboru od zainteresowanych osób, które uiszczają ją bezpośrednio u kierowcy taksówki, a ponadto nie sprawuje kontroli nad jakością pojazdów i ich kierowców ani nad ich zachowaniem.

2) Artykuł 1 ust. 1 lit. f) dyrektywy 2015/1535 należy interpretować w ten sposób, że uregulowanie organu władzy lokalnej, które uzależnia świadczenie usługi pośrednictwa, której przedmiotem jest umożliwienie nawiązywania za pomocą aplikacji na smartfony, za wynagrodzeniem, kontaktów między osobami chcącymi przebyć trasę miejską a kierowcami taksówek posiadającymi zezwolenie i która podlega kwalifikacji jako "usługa społeczeństwa informacyjnego" w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2015/1535, od uzyskania uprzedniego zezwolenia, co jest już wymagane od innych podmiotów świadczących usługi rezerwacji taksówek, nie stanowi "przepisu technicznego" w rozumieniu owego art. 1 ust. 1 lit. f) dyrektywy 2015/1535.

3) Artykuł 56 TFUE, art. 3 ust. 2 i 4 dyrektywy 2000/31 oraz art. 16 dyrektywy 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie usług na rynku wewnętrznym należy interpretować w ten sposób, że nie mają one zastosowania do sporu, w którym wszystkie istotne okoliczności ograniczają się do terytorium jednego państwa członkowskiego.

Artykuł 4 dyrektywy 2000/31 należy interpretować w ten sposób, że nie ma on zastosowania do uregulowania państwa członkowskiego, które uzależnia świadczenie usługi pośrednictwa, której przedmiotem jest umożliwienie nawiązywania za pomocą aplikacji na smartfony, za wynagrodzeniem, kontaktów między osobami chcącymi przebyć trasę miejską a kierowcami taksówek posiadającymi zezwolenie i która podlega kwalifikacji jako "usługa społeczeństwa informacyjnego" w rozumieniu art. 2 lit. a) dyrektywy 2000/31, który odsyła do art. 1 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2015/1535, od uzyskania uprzedniego zezwolenia, co jest już wymagane od innych podmiotów świadczących usługi rezerwacji taksówek.

Artykuł 9 i 10 dyrektywy 2006/123 należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego, które uzależnia świadczenie usługi pośrednictwa, której przedmiotem jest umożliwienie nawiązywania za pomocą aplikacji na smartfony, za wynagrodzeniem, kontaktów między osobami chcącymi przebyć trasę miejską a kierowcami taksówek posiadającymi zezwolenie, od uzyskania uprzedniego zezwolenia na wykonywanie ich działalności, jeżeli warunki uzyskania tego zezwolenia nie odpowiadają wymogom przewidzianym w tych artykułach, w szczególności ze względu na ustanowienie obowiązków technicznych nieodpowiednich dla danej usługi, co podlega zweryfikowaniu przez sąd krajowy.

¹ Dz.U. C 164 z 13.5.2019.