Sprawa C-616/13 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 16 września 2013 r. w sprawie T-495/07 PROAS przeciwko Komisji, wniesione w dniu w dniu 27 listopada 2013 r. przez Productos Asfálticos (PROAS), SA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.24.15

Akt nienormatywny

Wersja od: 25 stycznia 2014 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 16 września 2013 r. w sprawie T-495/07 PROAS przeciwko Komisji, wniesione w dniu w dniu 27 listopada 2013 r. przez Productos Asfálticos (PROAS), SA

(Sprawa C-616/13 P)

(2014/C 24/27)

Język postępowania: hiszpański

(Dz.U.UE C z dnia 25 stycznia 2014 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Productos Asfálticos (PROAS), SA (przedstawiciel: C. Fernández Vicién, adwokat)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:

– uznanie odwołania za dopuszczalne i zasadne;

– uchylenie wyroku Sądu z dnia 16 września 2013 r.;

– uwzględnienie żądania podniesionego w pierwszej instancji i stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 3 października 2007 r. wydanej w sprawie COMP/38.710 - Bitum (Hiszpania) lub, tytułem żądania ewentualnego, obniżenie kwoty nałożonej na wnoszącą odwołanie grzywny;

– tytułem żądania ewentualnego, przekazanie sprawy Sądowi celem wydania przezeń ponownego rozstrzygnięcia oraz;

– w każdym razie obciążenie Komisji kosztami postępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

1) Naruszenie przez Sąd zasady skutecznej ochrony sądowej ze względu na to, że wykonując nieograniczone prawo orzekania nie przeanalizował on zarzutów podniesionych przez Productos Asfálticos, SA w zakresie dotyczącym określenia kwoty grzywny. To naruszenie wyraża się poprzez:

– przeinaczenie przez Sąd zarzutów podniesionych przez PROAS we wniesionej do niego skardze o stwierdzenie nieważności;

– nieprzeprowadzenie przez Sąd niezależnej analizy w przedmiocie proporcjonalności i uzasadnienia nałożonej grzywny w zakresie, jakim ma to wpływ na oddźwięk naruszenia;

– nieprzeprowadzenie przez Sąd analizy tego, czy Komisja przestrzegała zasady równości traktowania i pewności prawa w porównaniu z jej poprzednikami;

– nieprzeprowadzenie przez Sąd rzeczywistej analizy w przedmiocie szczególnej roli odegranej przez PROAS w naruszeniu i stanowiące błąd nieuwzględnienie wniosków o zastosowanie środków organizacji postępowania.

2) Naruszenie przez Sąd zasad pewności prawa i równości traktowania oraz przysługującego PROAS prawa do obrony ze względu na przyjęcie błędnej wykładni wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17 ¹ ze względu na to, że:

– Sąd pozwolił Komisji na naruszenie jej własnych wytycznych umożliwiające jej nieuwzględnienie przy ustalaniu kwoty grzywny niewielkiego wpływu naruszenia na rynek oraz;

– Sąd naruszył przysługujące PROAS prawo do obrony nie pozwalając na obalenie wzruszalnego domniemania, zgodnie z którym kartele zawsze pociągają za sobą skutki.

3) Naruszenie przez Sąd zasad dobrej administracji i przestrzegania rozsądnego terminu.

4) Naruszenie przez Sąd zasad mających zastosowanie w dziedzinie kosztów.

¹ Rozporządzenie Rady nr 17 z dnia 6 lutego 1962 r. pierwszego rozporządzenia wprowadzającego w życie art. 85 i 86 traktatu (Dz.U. 1962, 13, s. 204).