Sprawa C-60/05: Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony postanowieniem Tribunale amministrativo Regionale per la Lombardia, z dnia 14 grudnia 2004 r., w sprawie WWF Italia i in. przeciwko Regionowi Lombardii.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.93.13/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 16 kwietnia 2005 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony postanowieniem Tribunale amministrativo Regionale per la Lombardia, z dnia 14 grudnia 2004 r., w sprawie WWF Italia i in. przeciwko Regionowi Lombardii

(Sprawa C-60/05)

(2005/C 93/24)

(Język postępowania: włoski)

(Dz.U.UE C z dnia 16 kwietnia 2005 r.)

W dniu 10 lutego 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Tribunale amministrativo Regionale per la Lombardia (Włochy), z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie WWF Italia i in. przeciwko Regionowi Lombardii, z udziałem Associazione migratoristi italiani w charakterze inerwenienta.

Tribunale amministrativo Regionale per la Lombardia zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1) czy dyrektywę 79/409/EWG(1) należy rozumieć w ten sposób, że bez względu na ustanowiony przez krajowe porządki prawne wewnętrzny podział kompetencji między państwo a regiony, Państwa Członkowskie mają obowiązek ustanowienia przepisów dokonujących transpozycji w zakresie wszystkich sytuacji, które dyrektywa ta uznaje za zasługujące na ochronę, w tym w szczególności w odniesieniu do gwarancji, aby limit odstrzału w drodze wyjątku nie przekraczał małych ilości, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. c);

2) czy - w odniesieniu konkretnie do liczbowego limitu odstrzału w drodze wyjątku - dyrektywę 79/409/EWG należy rozumieć w ten sposób, że krajowe przepisy dokonujące transpozycji powinny odwoływać się do określonego lub możliwego do określenia parametru, ustalanego przez wykwalifikowane organy technicznym, tak aby dokonywanie odstrzału w drodze wyjątku odbywało się na podstawie wskaźników, które w sposób obiektywny ustalają jego nieprzekraczalny poziom liczbowy w obrębie kraju czy regionu, mając przy tym na względzie różne potencjalnie występujące warunki środowiskowe;

3) czy przepis krajowy zawarty w art. 19 bis ustawy nr 157/92 - zwracając się do INFS o określenie w sposób niewiążący tego typu parametru, nie przewidując jednak postępowania między regionami właściwego do uzgodnienia w sposób wiążący rozdzielenia dla każdego gatunku liczbowego limitu odstrzału w drodze wyjątku, tak, aby na poziomie krajowym stanowił on małą ilość - stanowi właściwą transpozycję art. 9 dyrektywy 79/409/EWG;

4) czy procedura kontrolna dotycząca zgodności z przepisami wspólnotowymi dozwolonych przez regiony włoskie limitów ostrzału w drodze wyjątku, o których mowa w art. 19 bis ustawy nr 157/92, poprzedzona etapem upominawczym, a zatem zależna od technicznych terminów koniecznych do przyjęcia i publikacji decyzji, gdy w tym czasie obowiązuje już kalendarz krótkoterminowy, który zezwala na sam odstrzał, jest w stanie zagwarantować skuteczne stosowanie dyrektywy 79/409/WE.

______

(1) Dz.U. L 103 z 25.4.1979, str. 1.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.