Sprawa C-6/20: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 20 maja 2021 r. - Sotsiaalministeerium v. Riigi Tugiteenuste Keskus, dawniej Innove SA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.278.13

Akt nienormatywny

Wersja od: 12 lipca 2021 r.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 20 maja 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tallinna Ringkonnakohus - Estonia) - Sotsiaalministeerium / Riigi Tugiteenuste Keskus, dawniej Innove SA

(Sprawa C-6/20) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Zamówienia publiczne na dostawy - Dyrektywa 2004/18/WE - Artykuły 2 i 46 - Projekt finansowany z Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym - Kryteria kwalifikacji oferentów - Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 - Artykuł 6 - Wymóg zarejestrowania się lub uzyskania zatwierdzenia wydanego przez krajowy organ ds. bezpieczeństwa żywności w państwie wykonania zamówienia]

Język postępowania: estoński

(2021/C 278/17)

(Dz.U.UE C z dnia 12 lipca 2021 r.)

Sąd odsyłający

Tallinna Ringkonnakohus

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca apelację: Sotsiaalministeerium

Druga strona postępowania: Riigi Tugiteenuste Keskus, dawniej Innove SA

przy udziale: Rahandusministeerium

Sentencja

1) Artykuły 2 i 46 dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi należy interpretować w ten sposób, iż stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, na mocy którego instytucja zamawiająca powinna wymagać w ogłoszeniu o zamówieniu - jako kryterium kwalifikacji podmiotowej - aby oferenci przedstawili z chwilą złożenia oferty dowód, że zostali zarejestrowani lub że posiadają wymagane przez przepisy mające zastosowanie do działalności będącej przedmiotem rozpatrywanego zamówienia publicznego zatwierdzenie wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego, w którym zamówienie ma zostać wykonane, nawet jeżeli zostali już zarejestrowani lub posiadają podobne zatwierdzenie w państwie członkowskim, w którym mają siedzibę.

2) Zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań należy interpretować w ten sposób, że nie może się na nią powoływać instytucja zamawiająca, która w ramach postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, w celu zastosowania się do przepisów krajowych dotyczących środków spożywczych, wymagała od oferentów, aby w chwili złożenia oferty byli zarejestrowani lub posiadali zatwierdzenie wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego wykonania zamówienia.

¹ Dz.U. C 87 z 16.3.2020