Sprawa C-583/08 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji wydanego w dniu 15 października 2008 r. w sprawie T-66/04, Christos Gogos przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 24 grudnia 2008 r. przez Christosa Gogosa.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.44.39/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 lutego 2009 r.

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji wydanego w dniu 15 października 2008 r. w sprawie T-66/04, Christos Gogos przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 24 grudnia 2008 r. przez Christosa Gogosa

(Sprawa C-583/08 P)

(2009/C 44/67)

Język postępowania: grecki

(Dz.U.UE C z dnia 21 lutego 2009 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Christos Gogos (przedstawiciele: adwokaci N. Korogiannakis i P. Katsimani)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji;

– stwierdzenie nieważności decyzji o zaszeregowaniu skarżącego do kategorii A7 oraz decyzji z dnia 24 listopada 2003 r. odrzucającej jego zażalenie;

– skorzystanie przez Trybunał z przysługującej mu kompetencji do orzekania co do istoty i przyznanie skarżącemu odszkodowania w łącznej kwocie 538.121,79 EUR tytułem naprawienia szkody, wynikającej z niezgodnego z prawem zachowania Komisji i wspomnianej decyzji, której skutki - w wyniku reformy administracyjnej - będą odczuwalne przez całe życie skarżącego;

– przyznanie odszkodowania i zadośćuczynienia w łącznej kwocie 50.000 EUR tytułem znacznego opóźnienia przy wydaniu wyroku w pierwszej instancji;

– obciążenie pozwanej kosztami postępowania poniesionymi przez skarżącego zarówno w postępowaniu przed Sądem Pierwszej Instancji jak i w niniejszym postępowaniu.

Zarzuty i główne argumenty

W drodze odwołania od wyroku z dnia 15 października 2008 r. w sprawie T-66/04 Christos Gogos przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, skarżący Christos Gogos przedstawia przede wszystkim dwa zarzuty na uzasadnienie swych żądań, które mają na celu uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji:

Po pierwsze podnosi on, iż uzasadnienie wyroku obarczone jest brakami i błędami w odniesieniu do pięciu z sześciu zarzutów przedstawionych przezeń w pierwszej instancji.

Po drugie skarżący podnosi, że znaczący czas trwania postępowania przed Sądem Pierwszej Instancji nie jest uzasadniony obiektywnymi powodami. Ponadto wskazuje, że poniósł on majątkową szkodę i odniósł krzywdę w wyniku tych opóźnień.