Sprawa C-581/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 27 września 2012 r. w sprawie T-370/06 Kuwait Petroleum Corp., Kuwait Petroleum International Ltd i Kuwait Petroleum (Nederland) BV przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 11 grudnia 2012 r. przez Kuwait Petroleum Corp., Kuwait Petroleum International Ltd i Kuwait Petroleum (Nederland) BV.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.55.4

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 lutego 2013 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 27 września 2012 r. w sprawie T-370/06 Kuwait Petroleum Corp., Kuwait Petroleum International Ltd i Kuwait Petroleum (Nederland) BV przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 11 grudnia 2012 r. przez Kuwait Petroleum Corp., Kuwait Petroleum International Ltd i Kuwait Petroleum (Nederland) BV

(Sprawa C-581/12 P)

(2013/C 55/06)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 23 lutego 2013 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Kuwait Petroleum Corp., Kuwait Petroleum International Ltd i Kuwait Petroleum (Nederland) BV (przedstawiciele: D.W. Hull, Solicitor, G. Berrisch, Rechtsanwalt)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszących odwołanie

– uchylenie zaskarżonego wyroku;

– i) stwierdzenie nieważności art. 2 lit. i) spornej decyzji⁽¹⁾ w zakresie, w jakim nakłada on grzywnę na wnoszących odwołanie; ii) albo obniżenie kwoty grzywny nałożonej na wnoszących odwołanie, albo iii) odesłanie sprawy do Sądu; oraz

– obciążenie Komisji kosztami postępowania odwoławczego i postępowania przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Wyrokiem z dnia 27 września 2012 r. ("zaskarżony wyrok") Sąd utrzymał w mocy decyzję Komisji z dnia 13 września 2006 r. nakładającą na Kuwait Petroleum Corporation ("KPC"), Kuwait Petroleum International Limited ("KPI") i Kuwait

Petroleum (Nederland) BV ("KPN") (KPC, KPI i KPN zwane będą dalej łącznie "wnoszącymi odwołanie") solidarnie grzywnę w kwocie 16,632 mln EUR za naruszenie art. 81 WE polegające na ustalaniu cen na niderlandzkim rynku bitumu. Każdy z wnoszących odwołanie wnosi niniejszym o uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie, w jakim nakłada on grzywnę, albo o obniżenie grzywny, albo o odesłanie sprawy do Sądu, z następujących względów:

1) Zaskarżony wyrok powinien zostać uchylony w zakresie, w jakim nakłada on grzywnę, ewentualnie, sprawę należy odesłać do Sądu, ponieważ w zaskarżonym wyroku dopuszczono się naruszenia prawa polegającego na tym, że Sąd błędnie zinterpretował pkt 23 lit. b) akapit ostatni komunikatu w sprawie współpracy z 2002 r., który stanowi, że jeśli wnioskujący o złagodzenie sankcji "przedstawi dowody odnoszące się do stanu faktycznego uprzednio nieznanego Komisji, mające bezpośredni wpływ na siłę [wagę] lub czas trwania domniemanego kartelu", Komisja nie uwzględni tych elementów przy nakładaniu grzywny na wnioskującego o złagodzenie sankcji. Sąd orzekł, że dany stan faktyczny jest "nieznany" Komisji tylko jeśli instytucja ta nie dysponuje żadną wiedzą na jego temat. Tak więc nawet jeśli Komisja posiada tylko ogólną wiedzę o istnieniu kartelu i nie dysponuje żadnym bezpośrednim dowodem, który umożliwiłby jej udowodnienie okoliczności faktycznych dotyczących kartelu, to podmiot wnioskujący o złagodzenie sankcji, który przedstawi taki dowód, nie będzie mógł skorzystać ze złagodzenia sankcji przewidzianego w pkt 23 lit. b) akapit ostatni. Wnoszący odwołanie podnoszą, że taka wykładnia wspomnianego unormowania jest zbyt wąska i błędna pod względem prawnym.

2) Zaskarżony wyrok narusza prawo, ponieważ Sąd nie uwzględnił w należyty sposób przedstawionego przez wnoszących odwołanie dowodu, zanim uznał, że wartość dowodów dostarczonych Komisji przez KPN osłabiły informacje przekazane przez inne przedsiębiorstwa. Sąd nie mógł sformułować takiego wniosku bez zbadania dowodu przedstawionego przez KPN i porównania go z dowodami przedstawionymi przez inne przedsiębiorstwa, a nie podjął on nawet takiej próby.

______

⁽¹⁾ Decyzja Komisji C(2006) 4090 z dnia 13 września 2006 r. dotycząca postępowania na mocy art. 81 [WE] (sprawa COMP/F/38.456 - asfalt - (Niderlandy)), Dz.U. 2007, L 196 s. 40