Sprawa C-567/07: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad van State (Niderlandy) w dniu 27 grudnia 2007 r. - Minister voor Wonen, Wijken en Integratie przeciwko Woningstichting Sint Servatius.
Dz.U.UE.C.2008.64.24
Akt nienormatywny(Sprawa C-567/07)
(2008/C 64/36)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 8 marca 2008 r.)
Sąd krajowy
Raad van State
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Minister voor Wonen, Wijken en Integratie Strona pozwana: Woningstichting Sint Servatius
Pytania prejudycjalne
1. Czy zachodzi ograniczenie swobodnego przepływu kapitału w rozumieniu art. 56 traktatu WE, jeśli przedsiębiorstwo, które na podstawie ustawy zostało zarejestrowane w zakresie działalności w interesie mieszkalnictwa w Niderlandach i w związku z tym może korzystać ze środków publicznych i zgodnie z ustawą może wykonywać działalność wyłącznie w interesie mieszkalnictwa oraz którego obszarem działania są zasadniczo Niderlandy (zarejestrowana organizacja), nie może wykonywać bez wcześniejszego zezwolenia ministra działalności transgranicznej?
2. a) Czy interesy mieszkalnictwa państwa członkowskiego mogą zostać uznane za interes porządku publicznego w rozumieniu art. 58 traktatu WE?
2. b) Czy interesy mieszkalnictwa państwa członkowskiego mogą zostać uznane za przyjęte w orzecznictwie Trybunału nadrzędne względy interesu ogólnego?
2. c) Czy w szczególności interesy w sferze efektywności i finansowania systemu mieszkalnictwa państwa członkowskiego mogą zostać uznane za interes porządku publicznego w rozumieniu art. 58 traktatu WE lub za przyjęte w orzecznictwie Trybunału nadrzędne względy interesu ogólnego?
3. a) Czy wymóg uzyskania przez zarejestrowaną organizację, o której mowa w pytaniu pierwszym, wcześniejszego zezwolenia, przy założeniu, że stanowi ono ograniczenie uzasadnione ze względów o których mowa w pytaniu 2.a, 2.b i 2.c, jest niezbędny i proporcjonalny?
3. b) Czy państwo członkowskie, które powołuje się na to uzasadnienie, dysponuje szerokim swobodnym uznaniem w odniesieniu do określenia zakresu danego interesu ogólnego oraz sposobu postrzegania tego interesu? Czy ma przy tym również znaczenie to, że Wspólnota nie posiada w dziedzinie mieszkalnictwa żadnych kompetencji lub posiada niewielkie kompetencje?
4. a) Czy państwo członkowskie w celu uzasadnienia ograniczenia swobodnego przepływu kapitału może powoływać się obok lub w związku ze wskazanymi w art. 58 traktat WE i przyjętymi w orzecznictwie Trybunału nadrzędnymi względami interesu ogólnego jednocześnie na art. 86 ust. 2 traktatu WE, jeśli danym przedsiębiorstwom zostały przyznane prawa specjalne i przedsiębiorstwa te zostały zobowiązane do świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym?
4. b) Czy treść pojęcia interesu ogólnego w rozumieniu art. 58 traktatu WE i przyjętych w orzecznictwie Trybunału nadrzędnych względów interesu ogólnego pokrywa się z treścią pojęcia ogólnego interesu gospodarczego w rozumieniu art. 86 ust. 2 traktatu WE?
4. c) Czy powołanie się przez dane państwo członkowskie na art. 86 ust. 2 traktatu WE z takim uzasadnieniem, że dane przedsiębiorstwa, którym zostały przyznane prawa specjalne, wykonują zadania w ogólnym interesie gospodarczym, ma dodatkowe znaczenie wobec powołania się na interes ogólny w rozumieniu art. 58 traktatu WE i na przyjęte w orzecznictwie Trybunału nadrzędne względy interesu ogólnego?
5. a) Czy przedsiębiorstwa, takie jak zarejestrowane organizacje o których mowa w pytaniu pierwszym, które są zobowiązane do wykorzystywania wszystkich środków w interesie mieszkalnictwa, a które jednak wykonują również działalność gospodarczą w zakresie mieszkalnictwa, mogą zostać uznane w odniesieniu do całości lub części ich zadań za przedsiębiorstwa, które zostały zobowiązane do świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym w rozumieniu art. 86 ust. 2 traktatu WE?
5. b) Czy dla udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 5.a konieczne jest aby dane przedsiębiorstwa prowadziły odrębne księgi rachunkowe, na podstawie których można jednoznacznie stwierdzić, jakie wydatki i jakie wpływy są związane z działalnością społeczną, a jakie z działalnością gospodarczą i aby obowiązek taki był określony przez przepisy krajowe? Czy należy przy tym zapewnić, aby przyznane przez państwo członkowskie środki finansowe były wykorzystywane wyłącznie na rzecz działalności społecznej i jej ciągłości?
6. a) Czy w przypadku gdy zarejestrowaną organizację, o której mowa w pytaniu pierwszym, należy uznać w odniesieniu do całości lub części jej działalności za przedsiębiorstwo, które zostało zobowiązane do świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym w rozumieniu art. 86 ust. 2 traktatu WE, zobowiązanie do świadczenia tego rodzaju usług może uzasadniać nałożenie na zarejestrowaną organizację ograniczenia swobodnego przepływu kapitału w rozumieniu art. 56 traktatu?
6. b) Czy państwu członkowskiemu, które powołuje się na to uzasadnienie, przysługuje szerokie swobodne uznanie co do określenia zakresu danego ogólnego interesu gospodarczego i co do tego w jaki sposób ten interes należy postrzegać? Czy ma przy tym również znaczenie to, że Wspólnota nie posiada w dziedzinie mieszkalnictwa żadnych kompetencji lub posiada niewielkie kompetencje?
7. a) Czy okoliczność, że państwo członkowskie przyznaje określonym przedsiębiorstwom w rozumieniu art. 86 ust. 2 WE środki finansowe, powoduje, iż konieczne jest terytorialne ograniczenie działalności tych przedsiębiorstw, tak aby zapobiec temu by te środki finansowe stanowiły niedozwoloną pomoc państwa oraz temu by przedsiębiorstwa przy wykorzystaniu tych środków w innym państwie członkowskim konkurowały na warunkach sprzecznych z warunkami rynkowymi z przedsiębiorstwami w tym państwie członkowskim?
7. b) Czy państwo członkowskie, w niniejszym przypadku Niderlandy, może nałożyć na zarejestrowane organizacje, o których mowa w pytaniu pierwszym, a które mają zamiar wykonywać w innym państwie członkowskim działalność o charakterze społecznym i gospodarczym w dziedzinie mieszkalnictwa, wymóg wcześniejszego zezwolenia, jeśli w pierwszym z wymienionych państw członkowskich nie istnieje jeszcze obowiązek ustawowy rozróżnienia między tymi dwoma rodzajami działalności? Czy wymóg wcześniejszego zezwolenia jest w tym przypadku, przy uwzględnieniu art. 87 i 88 traktatu WE, niezbędnym i proporcjonalnym środkiem?