Sprawa C-553/09 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (ósma izba) wydanego w dniu 28 października 2009 r. w sprawie T-137/08 BCS SpA przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 23 grudnia 2009 r. przez BCS SpA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.51.26

Akt nienormatywny

Wersja od: 27 lutego 2010 r.

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (ósma izba) wydanego w dniu 28 października 2009 r. w sprawie T-137/08 BCS SpA przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 23 grudnia 2009 r. przez BCS SpA

(Sprawa C-553/09 P)

(2010/C 51/42)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 27 lutego 2010 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: BCS SpA (przedstawiciele: M. Franzosi, V. Jandoli, F. Santonocito, avvocati)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Deere & Company

Żądania wnoszącego odwołanie

– stwierdzenie nieważności zaskarżonych decyzji;

– unieważnienie wspólnotowego znaku towarowego '289;

– obciążenie drugiej strony postępowania kosztami.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie podnosi, że zaskarżony wyrok w sposób następujący narusza prawo:

I. Sąd Pierwszej Instancji błędnie zinterpretował art. 7 ust. 1 lit. b) i art. 7 ust. 3 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego⁽¹⁾, stwierdzając, że uzyskanie charakteru odróżniającego przez oznaczenie nie jest uzależnione od jego wyłącznego używania w przeszłości i obecnie (ponadto używania tego nie wykazano, a raczej w tym samym orzeczeniu zaprzeczono jego istnieniu w niektórych krajach);

II. Sąd Pierwszej Instancji błędnie zastosował określone w orzecznictwie wspólnotowym kryteria służące do stwierdzenia uzyskania charakteru odróżniającego z naruszeniem art. 7 ust. 3 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego.

W odniesieniu do pkt I. brak wyłączonego używania w innych częściach Wspólnoty został wykazany w oświadczeniach osób trzecich z Danii i Irlandii. Brak jednoznacznego kojarzenia kombinacji kolorów zielonego i żółtego z oznaczeniem Deere jest bowiem niezgodny z uznaniem uzyskania charakteru odróżniającego przez to oznaczenie w tych krajach.

W odniesieniu do pkt II. BCS podważa kryteria prawne zastosowane przez Sąd Pierwszej Instancji w odniesieniu do dowodów na posiadanie drugorzędnego znaczenia, gdyż są one sprzeczne z zasadami określonymi w utrwalonym orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości. Okresu używania znaku towarowego Deere, udziałów w rynku i wielkości sprzedaży nie można uważać za wystarczające elementy - gdy są rozpatrywane oddzielnie - do wykazania uzyskania drugorzędnego znaczenia. W szczególności nie mogą one zrekompensować braku badania opinii społecznej (lub sprzecznych rezultatów wynikających z oświadczeń osób trzecich), gdyż są to kryteria dowodowe różnego charakteru.

Zatem Sąd Pierwszej Instancji błędnie nie uwzględnił bezpośredniego dowodu braku charakteru odróżniającego wspólnotowego znaku towarowego '289 w Irlandii i Danii.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. 1994, L 11, s. 1), zastąpione rozporządzeniem Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (wersja ujednolicona) (Dz.U. L 78, s. 1).