Sprawa C-538/11: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landesgericht Salzburg (Austria) w dniu 21 października 2011 r. - Hermine Sax przeciwko Pensionsversicherungsanstalt Landesstelle Salzburg.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.25.30/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 28 stycznia 2012 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landesgericht Salzburg (Austria) w dniu 21 października 2011 r. - Hermine Sax przeciwko Pensionsversicherungsanstalt Landesstelle Salzburg

(Sprawa C-538/11)

(2012/C 25/52)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 28 stycznia 2012 r.)

Sąd krajowy

Landesgericht Salzburg

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Hermine Sax

Strona pozwana: Pensionsversicherungsanstalt Landesstelle Salzburg

Pytania prejudycjalne

1) Czy rozporządzenie (WE) nr 883/2004, w szczególności art. 7 i tytuł III rozdział 1 (świadczenia z tytułu choroby), oraz rozporządzenie (WE) nr 987/2009 należy interpretować w ten sposób, że osoba niezdolna do samodzielnej egzystencji i otrzymująca austriacką emeryturę ("Pension") może domagać się wypłaty zasiłku pielęgnacyjnego zgodnie z Bundespflegegeldgesetz (BPGG) jako świadczenia pieniężnego z tytułu choroby, niezależnie od posiadania stałego miejsca zamieszkania w Republice Federalnej Niemiec, jeżeli spełnia ona pozostałe przesłanki określone w BPGG, i czy tym samym powołane rozporządzenia sprzeciwiają się stosowaniu przepisu prawa krajowego zawartego w § 3 BPGG?

2) W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze:

Czy rozporządzenie (WE) nr 883/2004, w szczególności art. 10 i 11 ust. 3 lit. e) oraz art. 21, 29 i 34 lub tytuł III rozdział 1 (świadczenia z tytułu choroby) oraz rozporządzenie (WE) nr 987/2009 należy interpretować w ten sposób, że osoba niezdolna do samodzielnej egzystencji i otrzymująca zarówno austriacką emeryturę ("Pension"), jak i niemiecką emeryturę, może domagać się wypłaty zasiłku pielęgnacyjnego zgodnie z BPGG jako świadczenia pieniężnego z tytułu choroby, niezależnie od posiadania stałego miejsca zamieszkania w Republice Federalnej Niemiec, jeżeli spełnia ona pozostałe przesłanki określone w BPGG, i czy tym samym powołane rozporządzenia sprzeciwiają się stosowaniu przepisu prawa krajowego zawartego w § 3 BPGG?

3) W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie drugie:

W jaki sposób należy interpretować rozporządzenie (WE) nr 883/2004, w szczególności art. 10, 34 i 31 oraz rozporządzenie (WE) nr 987/2009 w razie zbiegu i

uwzględnienia świadczeń systemu zabezpieczenia społecznego pokrywającego ryzyko niezdolności do samodzielnej egzystencji, w niniejszej sprawie w odniesieniu do prawa do mieszanego świadczenia obejmującego niemiecki zasiłek pielęgnacyjny (wybór między świadczeniem rzeczowym a pieniężnym) oraz w odniesieniu do prawa do austriackiego zasiłku pielęgnacyjnego, a w szczególności:

3.1. Czy przy ustalaniu wysokości podlegającego eksportowi austriackiego zasiłku pielęgnacyjnego wynikającego z BPGG należy uwzględnić wyłącznie świadczenie pieniężne przyznane w Niemczech jako w państwie miejsca zamieszkania, czy też wyłącznie rzeczowe świadczenie pielęgnacyjne lub cały zakres świadczeń (kwota łączna obejmująca zasiłek pielęgnacyjny i wartość rzeczowego świadczenia pielęgnacyjnego), i czy oceny należy dokonać z uwzględnieniem różnego poziomu cen w danych państwach członkowskich?

3.2. Czy w ramach uwzględniania świadczeń należy wziąć pod uwagę okoliczność, że w państwie miejsca zamieszkania przyznano już identyczne świadczenia pielęgnacyjne, czy też nie uwzględnia się tylko takich świadczeń pielęgnacyjnych państwa miejsca zamieszkania, które określone są jedynie w systemie zabezpieczenia społecznego tego państwa pokrywającego ryzyko niezdolności do samodzielnej egzystencji?

3.3. Czy Sozialgericht, do którego zwróciła się osoba niezdolna do samodzielnej egzystencji, zobowiązany jest do badania merytorycznych przesłanek uwzględnienia świadczeń, jeżeli pozwana instytucja nie wszczęła postępowania zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 987/2009, nie zajęła stanowiska co do kwestii, w jakim zakresie świadczenia są identyczne, a w szczególności nie poinformowała osoby niezdolnej do samodzielnej egzystencji o zakazie zbiegu świadczeń?