Sprawa C-530/18: Postanowienie Trybunału (ósma izba) z dnia 10 lipca 2019 r. - EP v. FO.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.319.21

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 września 2019 r.

Postanowienie Trybunału (ósma izba) z dnia 10 lipca 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunalul Ilfov - Rumunia) - EP/FO

(Sprawa C-530/18) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Jurysdykcja w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej - Rozporządzenie(WE) nr 2201/2003 - Artykuł 15 - Przekazanie sprawy sądowi innego państwa członkowskiego, lepiej umiejscowionemu dla jej osądzenia - Wyjątek od zasady jurysdykcji ogólnej sądu miejsca zwykłego pobytu dziecka - Szczególny związek z innym państwem członkowskim - Kr yteria pozwalające na ustalenie sądu lepiej umiejscowionego dla osądzenia sprawy - Istnienie różnych norm prawnych - Dobro dziecka)

Język postępo wania: rumuński

(2019/C 319/23)

(Dz.U.UE C z dnia 23 września 2019 r.)

Sąd odsyłający

Tribunalul Ilfov

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: EP

Strona pozwana: FO

Sentencja

1) Artykuł 15 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 należy interpretować w ten sposób, że ustanawia on wyjątek od zasady jurysdykcj i ogólnej przewidzianej w art. 8 rozporządzenia nr 2201/2003, zgodnie z którym jurysdykcja sądów państw członkowskich jest określana przez miejsce zwykłego pobytu dziecka w chwili wniesienia pozwu lub wniosku.

2) Artykuł 15 rozporządzenia nr 2201/2003 należy interpretować w ten sposób, że w razie spełnienia jednego lub kilku z pięciu wyczerpująco określonych w tym przepisie alternatywnych kryteriów oceny szczególnego związku dziecka z państwem członkowskim innym niż państwo jego zwykłego pobytu sąd mający jurysdykcję na podstawie art. 8 tego rozporządzenia może przekazać sprawę sądowi, który uzna za lepiej umiejscowiony do rozstrzygnięcia zawisłego przed nim sporu, lecz ni e jest do tego zobowiązany. Jeżeli sąd mający jurysdykcję dojdzie do wniosku, że więzi, które łączą dziecko z państwem członkowskim jego zwykłego pobytu, są silniejsze niż więzi łączące dziecko z innym państwem członkowskim, wniosek ten wystarczy, aby wykluczyć zastosowanie art. 15 tego rozporządzenia.

3) Artykuł 15 rozporządzenia nr 2201/2003 należy interpretować w ten sposób, że istnienie różnic między przepisami, w szczególności przepisami proceduralnymi, państwa członkowskiego, którego sąd ma jurysdykcję do rozpoznania sprawy co d o istoty, oraz przepisami innego państwa członkowskiego, z którym dane dziecko pozostaje w szczególnym związku, takie ja k prowadzenie postępowania na posiedzeniu niejawnym przez wyspecjalizowany sąd, nie może w sposób ogólny i abstrakcyjn y stanowić istotnej okoliczności przy ocenie - z punktu widzenia dobra dziecka - czy sądy tego innego państwa członkowskiego są lepiej umiejscowione dla osądzenia tej sprawy. Sąd mający jurysdykcję może wziąć pod uwagę te różnice tylko pod warunkiem, że mogą one stanowić rzeczywistą i konkretną wartość dodaną dla wydania rozstrzygnięcia dotyczącego tego dziecka, w porównaniu z sytuacją, gdy sąd ten pozostawia sprawę u siebie.

¹ Dz.U. C 399 z 5.11.2018.