Sprawa C-520/07 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (czwarta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 12 września 2007 r. w sprawie T-196/02 MTU Friedrichshafen GmbH przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich wniesione w dniu 22 listopada 2007 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.22.34/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 26 stycznia 2008 r.

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (czwarta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 12 września 2007 r. w sprawie T-196/02 MTU Friedrichshafen GmbH przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich wniesione w dniu 22 listopada 2007 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich

(Sprawa C-520/07 P)

(2008/C 22/62)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 26 stycznia 2008 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: K. Gross, B. Martenczuk, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: MTU Friedrichshafen GmbH

Żądania wnoszącego odwołanie

– Uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Pierwszej Instancji z dnia 12 września 2007 r. w sprawie T-196/02 MTU Friedrichshafen GmbH przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich,

– ostateczne orzeczenie co do istoty sprawy i oddalenie skargi jako bezzasadnej,

– obciążenie skarżącej w postępowaniu głównym zarówno kosztami postępowania odwoławczego, jak i kosztami postępowania pierwszoinstancyjnego w sprawie T-196/02.

Zarzuty i główne argumenty

Sąd popełnił błąd, wychodząc z założenia, że możliwość wydania decyzji na podstawie dostępnych informacji nie może zostać zastosowana w celu ustalenia faktycznego beneficjenta pomocy. Ustalenie faktycznego beneficjenta stanowi zazwyczaj element decyzji Komisji, w których nakazuje się odzyskanie pomocy przyznanej bezprawnie. To ustalenie jest bowiem niezbędne do zagwarantowania skutecznego odzyskania pomocy przyznanej bezprawnie. Wykluczenie możliwości ustalenia beneficjenta pomocy na podstawie dostępnych informacji nie jest zatem zgodne z art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 659/1999.

Po drugie, Sąd niesłusznie wyszedł z założenia, iż decyzja Komisji została oparta na zwykłym domniemaniu, które nie odpowiadało wymogom decyzji wydanej na podstawie dostępnych informacji. Z jednej strony w przypadku decyzji wydanej na podstawie dostępnych informacji nie jest wymagana absolutna pewność. Z drugiej strony decyzja Komisji została oparta na informacjach o kosztach rozwoju know-how przekazanych przez syndyka SKL-M. W konsekwencji Komisja dysponowała wystarczającymi danymi, które umożliwiały jej wyciągnięcie wniosku, iż transfer know-how na rzecz MTU stanowił korzyść dla tego przedsiębiorstwa.