Sprawa C-518/11: UPC Nederland BV v. Gemeente Hilversum (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.9.4

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 stycznia 2014 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 7 listopada 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Gerechtshof te Amsterdam - Niderlandy) - UPC Nederland BV przeciwko Gemeente Hilversum

(Sprawa C-518/11) ¹

(Sieci i usługi łączności elektronicznej - Dyrektywy 97/66/WE, 2002/19/WE, 2002/20/WE, 2002/21/WE i 2002/22/WE - Zakres zastosowania ratione materiae - Dostarczanie pakietu podstawowego programów radiowych i telewizyjnych dostępnych drogą kablową - Sprzedaż przez gminę sieci kablowej prywatnemu przedsiębiorstwu - Klauzula umowna dotycząca cen - Kompetencje krajowych organów regulacyjnych - Zasada lojalnej współpracy)

(2014/C 9/05)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 11 stycznia 2014 r.)

Sąd odsyłający

Gerechtshof te Amsterdam

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: UPC Nederland BV

Strona pozwana: Gemeente Hilversum

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Gerechtshof te Amsterdam - Wykładnia art. 8 ust. 4 dyrektywy 2002/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz wzajemnych połączeń (dyrektywy o dostępie) (Dz.U. L 108, s. 7), dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy ramowej) (Dz.U. L 108, s. 33), a także dyrektywy 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywy o usłudze powszechnej) (Dz.U. L 108, s. 51) - Dostarczanie ogółu wolnodostępnych programów telewizyjnych i radiowych za

pośrednictwem sieci kablowej - Gmina, która sprzedała należące do niej przedsiębiorstwo zarządzające siecią kablową - Ograniczenie cen detalicznych - Reguły konkurencji - Stosowanie przez sądy krajowe

Sentencja

1) Artykuł 2 lit. c) dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy ramowej) powinien być interpretowany w ten sposób, że usługa polegająca na dostarczaniu pakietu podstawowego programów radiowych i telewizyjnych dostępnego drogą kablową, za którą wystawiany jest rachunek obejmujący zarówno koszty transmisji jak i wynagrodzenie stacji nadawczych oraz opłaty na rzecz organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi w związku z rozpowszechnieniem treści utworów, wchodzi w zakres pojęcia "usługa łączności elektronicznej", a zatem należy do przedmiotowego zakresu stosowania zarówno tej dyrektywy jak i dyrektywy 97/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. dotyczącej przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej, dyrektywy 2002/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz wzajemnych połączeń (dyrektywy o dostępie), dyrektywy 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy o zezwoleniach) i dyrektywy 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywy o usłudze powszechnej), stanowiących nowe ramy prawne dotyczące usług łączności elektronicznej, pod warunkiem że usługa ta obejmuje głównie przekaz treści telewizyjnych w sieci telewizji kablowej do odbiornika konsumenta końcowego.

2) Dyrektywy te powinny być interpretowane w ten sposób, że od momentu upływu terminu ich transpozycji nie pozwalają one, aby jednostka taka jak będąca stroną w postępowaniu głównym ingerowała w stosowane wobec konsumentów końcowych opłaty za dostarczanie pakietu podstawowego programów radiowych i telewizyjnych dostępnego drogą kablową.

3) Owe dyrektywy powinny być interpretowane w ten sposób, że nie pozwalają - w okolicznościach takich jak te, których dotyczy postępowanie główne, i w świetle zasady lojalnej współpracy - aby jednostka niebędąca krajowym organem regulacyjnym powoływała się wobec dostawcy pakietu podstawowego programów radiowych i telewizyjnych dostępnego drogą kablową na klauzulę pochodzącą z umowy zawartej przed wydaniem nowych ram prawnych dotyczących usług łączności elektronicznej i ograniczającą swobodę ustalania opłat przez tego dostawcę.

¹ Dz.U. C 25 z 28.1.2012.