Sprawa C-517/11: Skarga wniesiona w dniu 7 października 2011 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Greckiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2011.362.14

Akt nienormatywny

Wersja od: 10 grudnia 2011 r.

Skarga wniesiona w dniu 7 października 2011 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Greckiej

(Sprawa C-517/11)

(2011/C 362/21)

Język postępowania: grecki

(Dz.U.UE C z dnia 10 grudnia 2011 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: M. Patakia, I. Chatzigiannis i S. Petrova)

Strona pozwana: Republika Grecka

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie, że nie przyjmując wszelkich niezbędnych środków w celu uniknięcia na specjalnych obszarach ochrony pogorszenia stanu siedlisk przyrodniczych i siedlisk gatunków, dla których został wyznaczony obszar specjalnej ochrony (OSO) 1220009 i w szczególności nie przyjmując wszelkich niezbędnych środków w celu realizacji działań dotyczących zaprzestania odwiertów, irygacji, unieszkodliwiania odpadów przemysłowych oraz projektu zarządzania i zintegrowanego programu monitoringu Parku Narodowego jezior Koroneja-Wolwi i Makedonikon Tempon Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 6 ust. 2 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory w związku z art. 7 tej dyrektywy;

– stwierdzenie, że nie doprowadzając do końca prac dotyczących utworzenia systemu zbierania i oczyszczania ścieków komunalnych dla aglomeracji w Langadzie Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 3 i 4 ust. 1 i 3 dyrektywy Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych;

– obciążenie Republiki Greckiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

1) Podniesione naruszenie dotyczy pogorszenia stanu i zanieczyszczenia jeziora w Koronei (prefektura w Salonikach), będących skutkiem szeregu działań szkodliwych dla środowiska i niestosowania uregulowań przyjętych przez Republikę Grecką w celu ochrony wspomnianego jeziora.

2) Aby dostosować się do przepisów środowiskowych Unii władze greckie ustanowiły system ochrony tego obszaru (dekret międzyministerialny 6919/2004), specjalny program zmniejszenia zanieczyszczenia wody (dekret międzyministerialny 35308/1838/2005) i projekt akcji przeciwko zanieczyszczeniu wywołanemu przez azotany (dekret międzyministerialny 16175/824/2006) oraz zatwierdziły realizację 21 działań niezbędnych dla rekultywacji jeziora w ramach planu opracowanego przez prefekturę (zwanego dalej "Master Plan"). Równocześnie zapewniono finansowanie wspomnianych środków z funduszy Unii [zob. w szczególności decyzję Funduszu Spójności C(2005) 5799 z dnia 19 grudnia 2005 r. w sprawie finansowania prac infrastrukturalnych] i w pozostałym zakresie z funduszy krajowych.

3) Komisja utrzymuje jednak, iż w istotnym zakresie władze greckie nadal nie wprowadziły w życie odnośnych uregulowań. Problem pogorszenia stanu jeziora pozostał nierozwiązany a realizacja niektórych spośród wspomnianych 21 działań (nieodzowna przesłanka dostępu do środków finansowych z UE) została w konsekwencji opóźniona. Mając na uwadze brak postępów w stosowaniu zaplanowanych środków Komisja zadecydowała o wniesieniu skargi do Trybunału.

4) Komisja utrzymuje w szczególności, że naruszony został art. 6 ust. 2 dyrektywy 92/43/EWG w związku z jej art. 7 mający na celu uniknięcie na specjalnych obszarach ochrony pogorszenia stanu siedlisk przyrodniczych i siedlisk gatunków, jak również uniknięcie niepokojenia gatunków, dla których obszary te zostały wyznaczone i negatywnego wpływu na ochronę dzikiego ptactwa.

5) Według Komisji Grecja nie przyjęła środków niezbędnych dla wykonania wszystkich zaplanowanych działań, które zostały uznane za niezbędne dla realizacji celów wspomnianych uregulowań.

6) W szczególności,

– nie doprowadzono do ostatecznego zaprzestania bezprawnych odwiertów, co same władze greckie uznały za niezbędne dla rekultywacji jeziora;

– nie doprowadzono dotychczas do ograniczenia zakresu irygacji, w takim stopniu aby można go było zaakceptować, co wynika z faktu, że władze greckie nie przedstawiły dowodów na to, iż planowane środki zostały przyjęte;

– nie dokończono dotychczas badań w przedmiocie prac budowlanych dotyczących zbiorowych sieci irygacyjnych i wzbogacenia strefy freatycznej jeziora w Koronei a także nie zrealizowano unieszkodliwiania odpadów przemysłowych, gdyż nie została podpisana umowa w przedmiocie prac budowlanych dotyczących niecki jeziora. Ponadto nadal bezprawnie działają cztery zanieczyszczające zakłady przemysłowe;

– dotychczas nie zatwierdzono projektu zarządzania i zintegrowanego programu monitoringu Parku Narodowego jezior Koroneja-Wolwi i Makedonikon Tempon.

7) Dodatkowo Komisja uważa, że naruszone zostały art. 3 i 4 dyrektywy dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych. Co się bowiem tyczy utworzenia systemu zbierania w Langadzie składającego się ze zbiornika odpadów kanalizacyjnych pochodzenia indywidualnego i przemysłowego i biologicznego funkcjonowania Komisja nie została powiadomiona przez władze greckie o zakończeniu pierwszego etapu przewidzianych prac, które po zakończeniu wywoływałyby korzystne skutki dla połowy populacji miasta Langada. W każdym razie drugi etap oczyszczania, który przyniósłby, po jego zakończeniu, korzyści dla całej tej populacji jest dopiero przedmiotem analiz.

8) Wreszcie, jeżeli chodzi o wtórne oczyszczenie ścieków komunalnych do chwili udzielenia przez władze greckie odpowiedzi na uzasadnioną opinię umowa w tym względzie nie została jeszcze zawarta.