Sprawa C-510/19: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 24 listopada 2020 r. - postępowanie karne przeciwko AZ.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.35.16/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 1 lutego 2021 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 24 listopada 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hof van beroep te Brussel - Belgia) - postępowanie karne przeciwko AZ
(Sprawa C-510/19) 1

[Odesłanie prejudycjalne - Współpraca policyjna i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych - Europejski nakaz aresztowania - Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW - Artykuł 6 ust. 2 - Pojęcie "wykonującego nakaz organu sądowego" - Artykuł 27 ust. 2 - Zasada szczególności - Artykuł 27 ust. 3 lit. g) i art. 27 ust. 4 - Odstępstwo - Ściganie za "inne przestępstwo" niż to, które było podstawą przekazania - Zgoda wykonującego nakaz organu sądowego - Zgoda prokuratury wykonującego nakaz państwa członkowskiego]

Język postępowania: niderlandzki

(2021/C 35/20)

(Dz.U.UE C z dnia 1 lutego 2021 r.)

Sąd odsyłający

Hof van beroep te Brussel

Strona w postępowaniu głównym w sprawie karnej

AZ

przy udziale: Openbaar Ministerie, YU, ZV

Sentencja

1)
Pojęcie "wykonującego nakaz organu sądowego" w rozumieniu art. 6 ust. 2 decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi, zmienionej decyzją ramową Rady 2009/299/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r., stanowi autonomiczne pojęcie prawa Unii, które należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono organy państwa członkowskiego, które niekoniecznie będąc sędziami lub sądami, uczestniczą w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych w tym państwie członkowskim, przy wykonywaniu swoich obowiązków związanych z wydaniem europejskiego nakazu aresztowania działają w sposób niezależny oraz wykonują swoje funkcje w ramach procedury odpowiadającej wymogom skutecznej ochrony sądowej.
2)
Artykuł 6 ust. 2, a także art. 27 ust. 3 lit. g) i art. 27 ust. 4 decyzji ramowej 2002/584, zmienionej decyzją ramową 2009/299, należy interpretować w ten sposób, że prokurator państwa członkowskiego uczestniczący w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości, który może w ramach wykonywania swoich uprawnień decyzyjnych otrzymywać indywidualne instrukcje ze strony władzy wykonawczej, nie stanowi "wykonującego nakaz organu sądowego" w rozumieniu tych przepisów.
1 Dz.U. C 312 z 16.9.2019.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.