Sprawa C-505/20: Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 12 maja 2022 r. - Postępowanie zainicjowane przez RR, JG

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2022.257.6/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 4 lipca 2022 r.

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 12 maja 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Spetsializiran nakazatelen sad - Bułgaria) - Postępowanie zainicjowane przez RR, JG

(Sprawa C-505/20) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych - Zabezpieczenie i konfiskata narzędzi służących do popełnienia przestępstwa i korzyści pochodzących z przestępstwa w Unii Europejskiej - Dyrektywa 2014/42/UE - Artykuł 4 - Konfiskata - Artykuł 7 - Zabezpieczenie - Artykuł 8 - Gwarancje proceduralne - Zabezpieczenie i konfiskata mienia należącego do osoby niebiorącej udziału w postępowaniu karnym - Uregulowanie krajowe nieprzewidujące środka zaskarżenia przysługującego osobom trzecim w trakcie postępowania sądowego i niezezwalające na ewentualny zwrot tego mienia przed zakończeniem postępowania karnego]

Język postępowania: bułgarski

(2022/C 257/08)

(Dz.U.UE C z dnia 4 lipca 2022 r.)

Sąd odsyłający

Spetsializiran nakazatelen sad

Strony w postępowaniu głównym

Wnioskodawcy: RR, JG

przy udziale: Spetsializirana prokuratura

Sentencja

1) Artykuł 8 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/42/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zabezpieczenia i konfiskaty narzędzi służących do popełnienia przestępstwa i korzyści pochodzących z przestępstwa w Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, zgodnie z którym w przypadku mienia - zajętego jako ewentualne narzędzie przestępstwa lub korzyść z przestępstwa - właściciel tego mienia, będący osobą trzecią działającą w dobrej wierze, nie ma, na sądowym etapie postępowania karnego, prawa zwrócić się do właściwego sądu z wnioskiem o zwrot tego mienia.

2) Artykuł 4 ust. 1 dyrektywy 2014/42 należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które wyklucza konfiskatę rzeczy należącej do osoby trzeciej działającej w dobrej wierze i służącej jako narzędzie do popełnienia przestępstwa, w tym w sytuacji gdy rzecz ta została oddana przez tę osobę trzecią do stałej dyspozycji oskarżonego.

¹ Dz.U. C 9 z 11.1.21.