Sprawa C-503/10: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Varhoven administrativen sad (Bułgaria) w dniu 20 października 2010 r. - Evroetil AD przeciwko Direktor na Agentsia "Mitnitsi".

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.346.35/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 18 grudnia 2010 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Varhoven administrativen sad (Bułgaria) w dniu 20 października 2010 r. - Evroetil AD przeciwko Direktor na Agentsia "Mitnitsi"

(Sprawa C-503/10)

(2010/C 346/62)

Język postępowania: bułgarski

(Dz.U.UE C z dnia 18 grudnia 2010 r.)

Sąd krajowy

Varhoven administrativen sad

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Evroetil AD

Strona pozwana: Direktor na Agentsia "Mitnitsi"

Pytania prejudycjalne

1) Czy wykładni art. 2 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2003/30/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 maja 2003 r. w sprawie wspierania użycia w transporcie biopaliw lub innych paliw odnawialnych⁽¹⁾ należy dokonywać w ten sposób, że definicja bioetanolu dotyczy produktów takich (obejmuje produkty takie) jak będący przedmiotem niniejszej sprawy, który wykazuje następujące cechy i obiektywne właściwości:

– jest wytwarzany z biomasy,

– produkcja następuje za pomocą specjalnej technologii, która jest opisana w sporządzonej przez skarżącą Evroetil AD specyfikacji technicznej dla produkcji bioetanolu i różni się od technologii produkcji alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego według specyfikacji technicznej sporządzonej przez tego samego producenta,

– zawiera więcej niż 98,5 % alkoholu i następujące substancje, które czynią go nieprzeznaczonym do spożycia: alkohole wyższe - 714,49-8 311 mg/dm³; aldehydy - 238,16-411 mg/dm³; estry (etanian etylu) - 1 014-8 929 mg/dm³,

– spełnia wymogi europejskiej normy Pr EN 15376 dla bioetanolu jako paliwa,

– jest przeznaczony do użycia jako paliwo i jako dodatek do benzyny A95 jest faktycznie wykorzystywany jako biopaliwo i sprzedawany na stacjach benzynowych,

– nie jest skażony w specjalnej procedurze skażenia.

2) Czy wykładni art. 2 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2003/30 należy dokonywać w ten sposób, że sporny produkt może być zaklasyfikowany jako bioetanol tylko wtedy, gdy jest faktycznie wykorzystywany jako biopaliwo, czy też wystarczy, że jest przeznaczony do użycia jako biopaliwo lub faktycznie nadaje się do użycia jako biopaliwo?

3) Jeżeli na podstawie odpowiedzi na pytania pierwsze i drugie należy przyjąć, że w przypadku spornego produktu lub jego odpowiedniej części chodzi o bioetanol, to do jakiego kodu nomenklatury scalonej (CN) w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2587/91 z dnia 26 lipca 1991 r.⁽²⁾ należy zaklasyfikować sporny produkt:

3.1. Czy przepisy rozdziału 22 CN, a konkretnie pozycję 2207 należy interpretować w ten sposób, że obejmują one zaklasyfikowanie produktu bioetanol?

3.2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 3.1, czy przy klasyfikowaniu bioetanolu, a konkretnie spornego produktu należy uwzględnić, czy produkt został skażony [na podstawie procedur wymienionych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego⁽³⁾ lub innych dopuszczalnych procedur]?

3.3. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 3.2, czy przepisy CN dotyczące pozycji 2207 należy interpretować w ten sposób, że tylko skażony bioetanol należy zaklasyfikować jako objęty kodem CN 2207 20 000?

3.4. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 3.3, czy przepisy CN dotyczące pozycji 2207 należy interpretować w ten sposób, że nieskażony bioetanol należy zaklasyfikować jako objęty kodem CN 2207 10 000?

3.5. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 3.1 i odpowiedzi przeczącej na pytanie 3.2, do której z dwóch podpozycji - 2207 10 000 czy 2207 20 000 - należy zaklasyfikować sporny produkt?

3.6. W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie 3.1, czy bioetanol należy zaklasyfikować jako objęty jednym z kodów CN wymienionych w definicji według art. 2 ust. 1 dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej⁽⁴⁾ i jakim?

4) Jeżeli na podstawie odpowiedzi na pytania pierwsze i drugie należy przyjąć, że w przypadku spornego produktu lub jego odpowiedniej części nie chodzi o bioetanol, który wykazuje cechy i obiektywne właściwości wymienione w pytaniu pierwszym, to czy należy go zaklasyfikować jako alkohol etylowy w rozumieniu art. 20 ust. 1 tiret pierwsze dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych⁽⁵⁾?

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 123, s. 42.

⁽²⁾ Dz.U. L 328, s. 50.

⁽³⁾ Dz.U. L 288, s. 12.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 283, s. 51.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 316, s. 21.