Sprawa C-490/10: Skarga wniesiona w dniu 12 października 2010 r. - Parlament Europejski przeciwko Radzie Unii Europejskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2011.13.18/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 15 stycznia 2011 r.

Skarga wniesiona w dniu 12 października 2010 r. - Parlament Europejski przeciwko Radzie Unii Europejskiej

(Sprawa C-490/10)

(2011/C 13/30)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 15 stycznia 2011 r.)

Strony

Strona skarżąca: Parlament Europejski (przedstawiciele: M. Gómez-Leal, J. Rodrigues, L. Visaggio, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie unieważnienia rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 617/2010 z dnia 24 czerwca 2010 r. w sprawie zgłaszania Komisji projektów inwestycyjnych dotyczących infrastruktury energetycznej w Unii Europejskiej oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 736/96(1);

– obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Parlament Europejski wnosi o stwierdzenie nieważności rozporządzenia (UE, Euratom) nr 617/2010 z dnia 24 czerwca 2010 r., którym Rada ustanowiła wspólne ramy dla zgłaszania Komisji informacji na temat projektów inwestycyjnych dotyczących infrastruktury energetycznej. Omawiane rozporządzenie zostało przyjęte przez Radę w oparciu o dwojaką podstawę prawną art. 337 TFUE i art. 187 EA. Zdaniem Parlamentu wybór podstawy prawnej dokonany przez Radę jest błędny, z tego względu, iż przepisy będące przedmiotem zaskarżonego rozporządzenia objęte są zakresem uprawnień Unii w dziedzinie energetyki szczegółowo uregulowanych przez art. 194 TFUE. Owe przepisy powinny więc być przyjęte na podstawie wspomnianego art. 194 ust. 2 zgodnie ze zwykłą ustanowioną w nim procedurą ustawodawczą, a nie na podstawie art. 337 TFUE, który nie przewiduje żadnej formy udziału Parlamentu. Ponadto Parlament stoi na stanowisku, że nie było konieczne w celu wydania rozpatrywanych środków oparcie się również na art. 187 EA.

______

(1) Dz.U. L 180, s. 7.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.